Ang hirap naman nito. Ang hirap mamuhay kasama ang mga bampira lalo na kung tao ka. Ang hirap paki samahan ng bampira. Hindi ko naman kasi alam na bipolar pala ang mga bampira. Kasi naman kanina nang-aasar sya sa akin pero nung sumigaw ako natakot sya tapos ngayon naman seryoso sya o diba? Kung di ba naman syang uranggutan.
-_-_-_-
"Basta huwag na wag mong kakalimutan yung mga sinabi ko ah?" Childish naman nitong uranggutan na ito. Kanina pa sya paulit-ulit nakakairita na talaga. Hindi na ako natutuwa sa jologs na toh. Kingina lang talaga.
"Hindi ka ba nagsasawa ha? Kanina ka pa paalala ng paalala eh. Ulol na ba ako at hindi ko magawang intindihin yang mga pinagsasabi mong bakla ka ha?" Matapang ngunit may pagkairita sa pagsinghal ko sa kanya.
Paano ba naman ako hindi maiinis sa kanya eh kanina pa sya. Sabi ng sabi nang mga kailangan ko daw gawin ko kapang naandun na ako sa school daw namin. Yeah, nakikinamin na ako siyempre dun na rin naman ako mag-aaral eh.
At para sa kaalaman ng lahat at maski para sa kaalaman mo. LEGAL AKO NA ASAWA NI URANGGUTAN. Ako nga lang ata yung asawa na hindi alam yung pangalan ng asawa. Hihi. Di po kasi ako friendly. Cold ako. Yan para mas cool.
Gusto nyo ba malaman kung ano lang ang walang kwentang mga pinagsasabi sa akin ng baklang unggoy na ito??
Ito lang naman.
____________________________________________
Rules with haikyu1. You must go near him all the time.
2. Have at least a pure good conduct
3. No one should know that you are a human.
4. Dont be so childish.
5. Be quite
To your future husband aswang,
Haikyu jhun😉😉____________________________________________
Oh! Di ba kun di ba naman siya unggoy!! Tinawag nya pa akong aswang. Akala nya ba gwapo siya. Hay naku!! Pasalamat siya at mabait ako. Hindi kasi ako nanampal or nanabunot eh kaya mabait ako. Wag mo nga lang akong galitin kasi nambubogbog ako. Ako kaya ang kinatatakutan sa amin. Hindi ko rin alam kung bakit.
Kaya panigurado pagtatawanan nila ako kapag nalaman nila na takot ako sa bampira. At isa pa, may asawa akong bampira. Baka sabihin nila nawala lang ako nabaliw na ako. Edi nakasakit na naman ako.
Pero....
Balik na tayo sa story.Napatampal ako ng noo ko at tinignan ulit yung sulat nya para sa akin. So, haikyu pala yung pangalan nya??? Hmmmm, pang-uranggutan parin. Ano ba naman klaseng magulang yan pangalan na nga lang yung ibibigay yung pang-homo sapiens pa. Punyetang yan.
So ngayon haltak-haltak nya ako at ihahatid nya daw ako sa school. Ihahatid nya daw ako sa school??? Eh!! Bakit kailangan nya pa akong kaladkarin??? Anak ng puta naman oh!!!!
-_-_-_-
Nang makarating kami sa school ginawa nya nga yung sinabi nya na wag akong lalayo sa kanya. Kasi nga kahit gusto kong bitawan yung kamay nya eh hinihigpitan lalo. Kupal di ba???
Nung pumasok kami sa classroom ay lahat tumahimik. Mantalang, kanina akala mo ay may fiesta dahil sobrang ingay nila. Ano kaya dito si haikyu??? Siga ba sya dito?? Eh di kung ganon ay bagay nga kami.
Tapos, ang ipinagtataka ko pa ay may reserved seats na para saming dalawa. At magkatabi pa ah??
Maya-maya pa ay napapikit ako ng sumakit bigla yung puson ko. Urghhh!!! Ang sakit!!! Pinipigilang kong sumigaw dahil baka maingayan sila sa akin. Wala ngayon si haikyu kung kailan namang kailangan ko siya!!! Bwisit!!
Napaungol na talaga ako dahil sa sobrang sakit ng tiyan ko. Hindi ko maintindihan parang minamartilyo yung mga lamang loob ko. Para akong tino- torture. Bago pa ako mawalan ng ulirat ay may nakita akong babae. Puno ng pag-aalala yung mukha nya nung malita nya ako. Tuluyan na nga akong nawalan ng malay.
Haikyu (pov)
Hindi ako magkanda-ugaga ng marinig kong sinugod sa hospital si djasha. Ewan ko kung bakit alalang-alala ako sa kanya. Nanginig ako sa galit kanina nang malaman ko na nahimatay siya dahil sa sakit sa puson.
Sabi ng iba hindi naman daw ito yung mormal na kapag may period yung mga babae ay masakit ang puson. Yung kanya daw ay iba dahil wala pang nahihimatay dahil sa masakit lang ang puson ng isang babae.Hays!! Naku naii-stress ako sa babaeng yun. Dahil sa kanya hindi ako mapakali ngayon. Lakad ako ng lakad sa labas ng emergency room ng Grimscope General Hospital. Nasa loob sya ngayon. Ang dami ng tinu-turok na injection sa kanya at putlang-putla na sya.
Maya-maya pa ay nagulat ako ng nagtakbuhan yung mga doktor at nurse. Hindi sila mapakali. Yung iba kumukuha ng para siyang tela na may kuryente pero liquid yung nasa loob. Dahil sa pagiging taranta nila ay napatayo ako. Sumilip ako sa loob at nakita ko si djasha na nanginginig at may bahagyang bula sa kanyang mga labi.
Wala na akong magagawa, kailangan nyang mabuhay. Pumasok ako sa loob, walang pake kung may magagalit o maiinis dahil nakialam ako sa pasyente nila. Pero hindi ko kayang tiisin na nakikita ko syang ganyan. Ano ba talagang nangyayari sa'yo???
Kabadong-kabado akong naglabas ng pangil at kinagat ang pulsuhan ko. Sinipsip ko yung dugo ko at hinalikan siya hanggang maubos ang dugo sa loob ng bibig ko. Tila naestatwa naman ang mga tao sa loob ng ER dahil sa ginawa ko kaya pinalabas ko muna siya.
Tiisin mo yung sakit please!!! Kayanin mo ang sugat ng dugo at lason ng mga labi ko, parang awa mo na!!!
Maya-maya ay umungol ulit siya ngunit hindi pa rin siya bumabangon. Nakita kong may tumulong luha sa mga mata nya kaya pinunasan ko.
Ngayon ko lang narealize, bakit parang kamukha mo sya???
Hindi pwede yun, matagal na siyang patay. Hindi na siya babalik pa. At sana sa bago kong kapalaran ay gabayan nyo ang paghulog ko kay djasha.
Dahil unti- unti ko na syang nagugustuhan. At baka may posibilidad pa na maging mahal ko rin sya.
+#+#+#+
Okay guys!!! Alam ko ang lame pero thank you dun sa mga nagbasa pa din kahit na hindi sya masyado maganda. Vote na lang po tayo. 15 votes po para sa next chappy. Thankiee po. Readers i love you mwah!!!!
Sino kaya yung sya na tinutukoy ni haikyu???
BINABASA MO ANG
The Vampire's lips
VampireA vampires can kill a person even just with a mouth. Some of them has a blood clan that means can kill a person or a vampire even with or without a fangs. "okay class, now you may go" ano ba naman yan. bakit ba kasi ito ang mga pinag aaralan namin...