SAHNE 1 İÇ/ GÜN
Ali işten çıkar, evine gitmektedir. Bir telefoncunun önünde durur vitrinde ki telefonlara bakar. Telefoncuya girer
ALİ:
Merhaba usta.
Telefoncu: Hoşgeldiniz
ALİ:
(eliyle vitrindeki beğendiği telefonu göstererek)
Usta, şu telefon cebimizi çok yakar mı?
TELEFONCU:
(vitrindeki telefonu indirir masaya koyar)
Bu yeni geldi fiyatı da baya uygun.
ALİ:
Garantisi var mı?
TELEFONCU:
Yok, zaten o yüzden bu kadar uygun.
ALİ:
Usta, sen en iyisi bana ordan garantili orta bişey ver.
TELEFONCU:
(Telefoncu vitrinden başka, daha küçük bir telefon getirir)
Bu tam sizlik o zaman. iki yıl garantili...
Ali telefonu beğenir, el sıkışırlar. Ali telefoncudan çıkar evine gider.
SAHNE 2 İç/ GÜN
Ali sabah uyanır, elini yüzünü yıkar, kahvaltısını yapar, masadaki telefonunu alır, camını bir güzel temizler, cebine koyar ve evden çıkar.
(İş yerinde Alinin başına bir kaza gelir)
SAHNE 3 İÇ/ GÜN
Ali ayağı sarılı bir şekilde evde yatmaktadır, yanına bir arkadaşı gelmiştir. Baş köşede bir sandalyede oturmaktadır.
MUSTAFA:
Geçmiş, olsun Ali. Duyduğum gibi geldim. Nasıl oldu.
ALİ:
Görünmez kaza. Malayı almak isterken ayağım kaydı iskeleden düştüm.
MUSTAFA:
Hastane masraflarını sigortan karşılamıştır o zaman.
ALİ:
Ben sigortasızım. Ağrı kesici bile alamıyorum. Ve doktorun dediğine göre üç ay yürüyemeyecekmişim.
Alinin yüzündeki ifade boş hüzünlü bir ifadededir. Dün güvencesi olmadan almam dediği telefona bakmaktadır.
