3

14 2 0
                                    

3,

So, may girlfriend na pala siya? Uhhh okay.

Pero, sino?

Sino 'yong nilalapitan ni Josh? Bakit 'di ko 'yon alam?!

Ang dami niyang sikreto!

Pero I'm not sure kung siya nga 'yon kasi unregistered number 'yung tumawag pero ka boses niya. Sana magkwento naman si Josh saakin...

Bumalik na si Josh after 3 minutes mula nung may tumawag.

"Hmm, ano na? Ba't parang nakakita ka nang multo?"

"Aloha?"

"Ah wala wala hehe." Natulala pala ako kakaisip. Shet.

Pagkatapos nun ay umuwi na kami. Hinatid niya ako sa bahay namin. Half day kasi kami.

"Hmmm,"

"Oh?"

"Aloha, kahit anong mangyari, nandito lang ako, 'di kita iiwan, okay?" Sabi ni Joshua na tila nalulungkot.

He's soooo--- uh nevermind!

"Promise?" na nandiyan ka lang palagi sa tabi ko? Pero sana, tell me the truth! We're best of friendds!

"Promise," he said

"Oh! By the way, ba't mo naman nasabi 'yan?"

"I want you to know that you're important to me." He said, calmly.

"I already knew that, do not worry," sabi ko at sinabayan nang halakhak.

"Sige, pumasok ka na sa loob." Nandito kasi kami ngayon sa labas ng gate.

"Okay bye. See you tomorrow," I replied.

"Wait---I do not want you to say bye... bawiin mo 'yon, Al." He said seriously.

"Okay, Joshua. Hindi bye, kundi, paalam," sabi ko at humalakhak.

Nakita ko siyang seryoso, "I'm just kidding you! Okay Joshua, see you tomorrow, ingat ka," at please tell me everything tomorrow. Hindi ako manghuhula!

Pumasok na ako sa loob. Eto, nanghuhula pa rin kung sino 'yong tumawag. Urgh! Nakakainis naman.

'Eh, Aloha, malay mo 'di siya 'yun?' sabi ng isip ko.

It's him!!!!! So close pala sila?????

Kinabukasan, bigla kong nakita si Matt sa labas ng bahay. Why is he here? Susunduin ako?

I opened the gate, "Hi!" He greeted and smiled.

"Hello," I smiled, too.

"Hmm, sabay tayo!" Masigla nitong sabi.

"Uhm, no, magccommute na lang ako!" Tanggi ko.

"Why? Free naman ito. At isa pa, ayaw mo ba ako kasabay?" His tone seems sad.

"No--- it's not like that,"

"So, sasabay ka na ba?" Tinanguan ko siya.

Oh? Ano pa nga ba? Maipipilit ko pa ba 'yung gusto ko? Well, ba't nga ba ayaw ko? Huh! Ts. Basta. Stop thinking of that nonsense! Hahahahahaha!

We're on our way to my room, oh by the way, we're not classmates. Si joshua, classmate ko siya.

"Good bye," anito.

Tumango na lang ako at pumasok na sa loob.

"Pst!"

Nilingon ko itong katabi ko, "Oh?! Bakit?" Si Mari, my seatmate.

"Kayo na?" Tanong nito na tila ba ay may pakialam.

"No," I replied.

"Malapit na?" nang-iinis na si Mari!

"Hindi din," tss! He's my ideal man, pero no..

Nagsalita pa siya pero 'di ko na narinig. I'm busy.

Pagkatapos magturo, lunch break na.

And as usual, ang nakaugalian, kasabay ko si Josh. Pero inaaya kasi ako ni Matt ngayon. Kinikilig ako!

While we our walking,

"Aloha?" he whispered.

"Oh? Matthew?"

"Pwede ba kitang maging girlfriend?" Paalam niya na hindi makatingin sa akin ng diretso.

Huh? He wants me to be his girlfriend?

Wait wait. Girlfriend agad? Hindi niya ako liligawan? I'm not easy to get, kaya maghintay ka!

"What?" Nahihiya kong tugon na tila ba'y walang naintidihan sa sinabi.

"I said, pwede ba kitang maging girlfriend?"

Whuuuuut?

Hindi ako nakasagot agad, "Aloha? Ano?"

If I say yes, agad- agad? Pero If I say no, it would be mean. Para bang ayaw ko.

Pero no, it's not that. I will say no 'coz I'm not yet ready. Maaapektuhan ako. 'Yung mga nagkakandarapa sa kaniya...

But! shit! I fucking like him tapos I will say a 'no' just because of that freaking reason?!

"Yes..." I said.

Oh! Wait! What the heck?! I really said yes? Shems. Ang easy to get nun. Babawiin ko na sana, kaya lang,

"Shit! Fuck! You're my girlfriend now, babe!" Sigaw niya na siyang ikinagulat ko.

Seryoso ba ito? Ayaw ko siyang saktan kasi gusto ko din naman siya. But, fine, sige na nga... just go with the flow.

"Babe?" I asked. Babe? So eww.

"Bakit babe? May problema ba?" Geez seriously? Babe?!

"Ah wala naman," pagtanggi ko sa katotohanan. I just don't want babe, parang play lang hmm. But I don't want him to get dissapointed just because of my thought.

"Can I call you babe, while you had to call me babe too?" He smiled.

So he's really serious about that endearment, huh!

"Sure, babe!" Parang ang plastic ko! Okay fine, tatanggapin ko na po!

Nandito na kami ngayon sa karinderdya.

Kumain na kami at pagkatapos non ay bumalik na sa classroom.

She Let Him GoneWhere stories live. Discover now