Bir Üniversitelinin Şiir Defteri

KUYTU

Kalbimin en kuytu köşesine, cennet bahçesinden kopup gelen bir gül gibi geldin
Bedenimi tebessümlerle kuşatıverdin aniden
Kuşlar, böcekler hatta kalpler doldu içime

Aklımın en kuytu köşesine, güneşten kopan bir parça gibi geldin kondun
Aklımı başımdan alırcasına, aklım, fikrim sen oldun. Hani, arının petegini doldurduğu gibi bende benim aklımı  doldurdun tatlı anlarla

Gözlerimin en kuytu köşesine, bir mazi gibi kaldın
Nereye baksam, ne yapsam ne etsem sen vardın
Yüzün vardı, denize karşıt olan saçların vardı
Ama sen kendini bir kuytu köşeye sıkıştırıp gittin. ben ise bir kuytu köşeye sığınıp gitmeni izledim.

..::;::..