Bir Üniversitelinin Şiir Defteri

Yolculuk

Bir bahar vakti kapıyı çalsam
Mahsun gözlerini kendime kelepçelsem
Ki. Daha gelmemiştir ruhun matemine
Trenler dumanlara satmıştır etrafı
Etraf toz duman içinde...
Güneş yüzünü gösterememiştir henüz.

Yolculugum oldukça uzun sürmüş.
Ayın güneşe muhtaç kaldıgı an kurak topraklardan geçmiştir tren.
Yol kenarında eskimiş ve yırtık elbisesiyle bize bakan bir köylü,
Bir kugu misali yol boyunca bize eşlik etmiş  kavak agaçları.

Adına şarkılar yazmışım umuda yaklaşan trende.
Haykırmak gelmiş bazen içimden ama,
Utangaçlık hali işte uzun uzun göz süzmüşüm sadece etrafa.
Göz kapaklarıma bedenimden agır bir yük binmiş,
Ama nafile ruhumu bir an olsun benligine terketmemişim.

Güneşin kral olma vakti gelip çatmıştı artık.
Yokuşlarla engelle olmaya çalışmışlar ama nafile.
Bir solukta çıkmışım yokuşları.
Haliyle nefes nefese kalmış ve dudaklarım beyaza bürünmüştü, taa ki yagmur yagana kadar.

Tam vakti buydu sanjrım.
Bir sabah kapını çalsam.
Kim o, dersin mayhoş sesinle.
Kim bilir ne kadar güzelsinidir sevgilim.
Bir sabah kapını çalsam.
Uaundırsam seni uykundan ki daha toz bulutları kalkmamıştır yüreginden.