UNTITLED

Chapter 5 - Krisha Aguilar

End Of Flashback

"So..? Ano ng nangyari?"

"Nagtrain ako kung paanong maging siya. Lahat ng galaw, Style, At pati life niya pinag-aralan ko."

"Are you really--"

"OO."

Inunahan ko na siya dahil mangungulit yan kung ako ba talaga si Kayla. Ang kulit.

"I missed you" The word missed touches my heart. That's the reason kung bakit pinili ko siya as my BestFriend that day.

Popular ako noon. Oo, kasi anak ako ng may-ari ng school na yun. Every boy adores me. Stalk me. Stares at me. Dying to get my attention.

Every girls wants me to be part of their group or what-so-over. Pero syempre di ako pumapayag. But there is only this girl that's really really irritating! Hindi niya ko nilulubayan. Kahit saan ako pumunta. Anywhere! Everywhere!

Then one day, nagalit na talaga ako sakanya, nagbitaw ako ng masasakit na salita sakanya, at pinaalis sa tabi ko.

Nastress ako nun kaya nainis ako nung ilang oras na ay hindi pa dumadating ang driver ko. Tsk.

I was walking on the street to wait for some taxi to arrive then suddenly may humila ng bag ko. I can't run kasi naka heels ako. Nagsisisigaw nalang ako but nobody hears me. I cried. Nawala na mga gamit ko. Andun A.T.M,cellphones at iba pang importante sakin. Pinunasan ko luha ko. Para akong batang nag iiiyak dun.

Wala na. Walang mangyayari kung iiyak lang ako.

Nagulat nalang ako ng pagtalikod ko. May nakatayong babae. NakaBlue siya na coat and hawak hawak niya yung bag ko. I was so thankful then I hugged her.

"Thank you." Nakangiti kong sabi.
"Krisha. Krisha Aguilar" pagpapakilala niya. Dahil alam niyang di ko siya kilala.

So, simula nun siya na ang lagi kong kasama. She was so lucky no! HAHA!

And yes, ang daldal daldal niya. Ang dami niya nang kinwento sakin. Yung iba di ko maintindihan kasi sobrang bilis niya magsalita. May mga problema din pala siya kahit na ganto siya kasaya. Ang laki ng problema niya sa pamilya nila ee. Wala daw time sakanya ang mga magulang niya. Sabagay, ano pa nga ba naman ang inaasahan mo sa isang mag asawang maraming business?

Masaya siyang kasama. Lagi siyang nandiyan sa tuwing kailangan ko siya. At ganun din ako sakanya. Madalas din siyang nasa bahay namin. At ganun din ako sakanila. Kilala na siya ng buong pamilya ko. And they're so happy na nagkaroon din daw ako ng kaibigan sa wakas. Hmm. Di naman kasi ako mahilig makipagkaibigan. Im fine by my own. Pero okay na nga rin siguro na magkaroon ng kaibigan.

May mga times din na maraming lumalapit sakanya dahil kaibigan niya ang snobber na Kayla Carreon. Wala siyang ibang ginagawa kundi ngumiti ng pilit.

At dahil dun, tinuring ko na rin siyang kapatid. Since nag-iisang anak lang ako.

"Sisters?" Sabi ko sakanya isang araw. Ang gaan gaan na talaga ng loob ko sakanya.

"Sisters!" Masaya niyang sabi na tumatalon talon pa. Hahahaha

Hindi ko pinagsisihan na naging kaibigan siya. She's worth it, after all😊