Kardeşim bir Vampir

"💀"

Ortalığın sessizliğini annemin
-Hadi yemek vakti.Demesi ile dağılıp gitmişti.
Yemekten sonra pencere'nin önüne geçip oturdum.Dışarıyı seyrediyordum.
Louis biraz sonra yanıma gelip oturuverdi.
-Yağmur yağacak galiba,hava bozuyo dedi.
Hakkaten öyleydi.
Louis'e dönüp Yağmuru sevip,sevmedigini sordum,oda yağmurdan ve kapalı olan havalardan hoşlandığını söyledi.
Biraz sohbetten sonra, Pencerenin yüzüne yağmur damlaları teker,teker düşmeye başladı. O an ikimizdede bir gülümseme oluşmuştu.Galiba Louis,e karşı bir sevgi oluşuyordu içimde,ona baktım yağmuru seyrederken o kadar masum gözüküyorduki.İçimde bi an mutluluk oluşmuştu.
Yağmur o kadar siddetlenmiştiki sanki yağmur taneleri camı kıracaktı.
Birden  Gök gürleyiverdi.
Korkudan yerimden sıçradım ve hemen yere çöktüm,bunu gören Louis bana gülmeye başladı.
-çok mu komik? Ne var yani korkamazmıyım diye savundum kendimi, ama çokta utanmıştım onu karşısında. Gözünde korkak biri olarak kalmak istemiyordum çünkü.