"Яаралтай хагалгаа хийгдэж байгаа тул гадны хүн орохыг хориглоно"
"Яаралтай хагалгаа хийгдэж байгаа тул гадны хүн орохыг хориглоно"
"Яаралтай хагалгаа хийгдэж байгаа тул гадны хүн орохыг хориглоно"
Хэдэн сая удаа энэ өгүүлбэрийг уншсан ч итгэж чадахгүй нь...
Яагаад..
Хэдхэн хоногийн өмнө өөдөөс минь хараад инээж байсан жижигхэн үр минь одоо энэ шилэн хаалганы цаана хүнд хэлбэрийн хагалгаанд ороод байж байна гэж үү?
Энэ магадгүй хар дарсан зүүд байх.. Би энэ урт удаан үргэлжилж байгаа аймшигт зүүднээс сэрмээр байна...
: Ина... Чи зүгээр үү?
Би: хэзээ ч ийм муу байж үзсэнгүй
Үхнэ гэдгээ мэдэх үед хүртэл би ийм муу байж үзээгүй...
: Мөрийг минь дэрлээд жоохон унтчих.. Бидний Хёнин зүгээр болоод удахгүй гараад ирнээ... гэсээр дулаахан гараараа миний гарыг чангаар атгах нь намайг хэсэгхэн хором ч болтугай амгалан болгож байна...
*********
: Ина Ина сэрээрэй Ина хэн нэгний сандрангуй гүн хоолой намайг цочоож орхив .. Тэхёны хоолойнд түр зуур зүүрмэглэчихсэн бололтой..
Би: Хёнин ?
: Тийшээ хардаа гээд ирүүгээрээ шилэн хаалгаруу дохиход нь тэр зүгрүү хартал сандарсан эмч сувилагч нар ийш тийшээ гүйлдэж зарим нэгнь гартаа цус барьсан харагдана... Муу совин зүрхэнд минь аюултайгаар дохиололж эхэлхэд толгойгоор хатгуулж эхэллээ.. Ийм үед өвдөж болохгүй л юмсан.. Ойрд өвдөхгүй байсан байж цагаа олж өвдөж байнадаа.. Эргэн тойрон дайвалзаж эхэлхэд хурдхан шиг Тэхёноос холдох хэрэгтэй гэсэн бодол толгойд дүүрээд ирэх нь тэр..
Би: юу нөгөө Тэхён *дайвалзах* би нөгөө юу нойл нойл орчихоод ирэе
: Чи зүгээр үү? Хүйтэн хөлс чинь цувчихаж
Би: Хэт их айснаас болж ингэж байгаа байх.. Юу эндээс битгий холдоорой *хана түших*эргэн тойрон бүдгэрж бүрэлзээд ойчих нь холгүй явсаар арай гэж юм нойлд орж ирэн хаалгаа түгжсэнийхээ дараа сандал дээр цүнхээ орхисноо санан гүн санаа алдлаа.. Өөрөө зүгээр болохыг нь хүлээхээс өөр зам үлдсэнгүй...
*******
Би: тэр одоо болтол гарж ирээгүйл байна.. Тэхён айгаад байна.. Хёнин хэрвээ хэрвээ..
: зүгээрдээ.. Битгий муу зүйлээр толгойгоо гашилгаад бай.. Чи ядарч байна уу? 4 хоног хэлэн дээрээ юу ч таьсангүй..
Би: хоол биш хүүхэд минь надад чухал!
Бүхэл бүтэн 27 цаг үргэлжилсэн хагалгааны үүд нээгдэж эмч гудайсаар гарч ирэхэд би тэр чигээрээ нуран унах шиг боллоо..
Хёнин.
: Э.э.эмчээ бидний хүүхэд~
Эмч: бид чадах бүхнээ хийсэн ч түүний амийг аварч чадсангүй.. * мөрөн дээр гараа тавих* бэлтгэлтэй байгаарай.. Бас бид бүхнийг уучлаарай..
Би: Бэ.бэлтгэлтэй бай ... хэмээн хэлэхэд нүд бүрэлзэн эрчиндээ доош хүйтэн шалан дээр унах минь мэдрэгдэнэ...
Хёнин. Хамтдаа диваажинлуу явцгаая үр минь .. Хамтдаа...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Зүрхэнд чинь гүн гүнзгий оршихыг хүсэж байна..
Энэ бол хайр
a/n: та нарт таалагдаж байна уу? Одоо олон хэсэг оруулахгүй байх удахгүй дуусганаа гэж бодож байна.. Бас би сэтгэлд чинь хүртэл зохиож чадаж байна уу? Хэрвээ тийм бол #вотэ дараарай..
