Squad Goals

Chapter 13

Michael's pov

Naglalakad ako ngayon patungo sa iskwela at nang makarating nako may nakasalubong akong babae na familiar ang mukha. Sa pagmamadali ko hindi kona natignan ng mabuti ang itsura niya. Nandito nako sa classroom at wala akong ginawa kundi isipin at alalahanin yung babaeng yun. Feeling ko talaga na si Carrie yun dahil pareho sila ng kulay ng buhok at yung kung pano sya manamit. Tagal na rin kaseng di kami nakakapagusap o chat nun simula nung naaksidente siya. Nakalabas na  kaya siya ng hospital? Pero kung kausapin ko man siya, papansinin niya pa kaya ako?

Carrie's pov

Nung pauwi nako nakasalubong ko si Michael at mukang seryoso tapos dedma lang ako kaya nagmadali ako maglakad.

~

After dismissal pumunta ang squad sa malapit na resto at nagusap-usap sila except kay Natalie at Anne.

=Habang kumakaen=

"So ano balak mo Maria?" -Holland

"Kaya nga ano palagi nalang kayo ganto?" Freya said then sips on her coke.

"Pagiisipan ko..."-Maria

"Hay nako Mars dapat pagusapan niyo na ni Carrie yan. Nagsorry kana nga nung nasa hospital tayo pero di niya maaalala at narinig yun kaya kelangan mong sabihin sa personal. She needs to know that."-Bree

"Ewan ko."-maria

"jusko bahala ka dyan at uuwi na kami ni Freya." Holland said at kinuha na niya ang bag niya

"Kung kaya mo magsorry nung nasa coma siya, dapat kaya mo din kahit sa personal!" Bree tapped the table while saying that to Maria "kaya sige na sasabay nako kela Holland."

"Sige bye dito muna ako." Malamig na pagkakasabi ni Maria

Umalis na ang tatlo at naiwan magisa si Maria.

Author's pov

Kelan kaya magkakaayos si Maria at Carrie noh? Ano sa tingin niyo? 😂😌 at kanino kayo boto na makatuluyan ni Carrie, kay Brent or Michael??

Comment niyo po kung kanino kayo boto kung kay Michael ba or Brent 😁 And don't forget to vote guys!! 😘

~

Paguwi ni Carrie ay nagisip-isip siya habang nagaayos ng gamit pero di niya napansin na umiiyak na pala siya. Pinunasan niya agad ang kanyang luha dahil pagod na siya kakaiyak at magisip ng problema. When her problems and hurtful words flashes back to her mind, tears suddenly fall down to her cheeks.

Tumingin siya sa salamin at ngumiti sabay sabing, "you deserve to be happy and your life is not worthless." Nagayos na uli siya ng gamit at naligo na.

Maris' pov

Naglalakad ako ngayon pauwi at nakita ko ang kababata kong si Jason. Bigla niya akong tinawag para makijoin sa walwalan nila. Ngunit di ako pumayag kaya dumiretso nako pauwi pero hinabol pala ako ni Jason at niyaya pa din ako. Ilang beses ako kinulit kaya napilitan akong sumama. Pero sabagay may pinoproblema ako ngayon kaya sumama nalang din ako at nakiinom. Di ko na namalayan na 7:30 na ng gabi pero hinayaan kona din tutal pinapayagan naman ako kahit anong oras ako makauwi. Nagpaalam nako sa kanila ngunit pinigilan ako ng isa nilang kasama, tumayo nako at naglakad pero hinawakan ako ng iba niyang kasama pero buti naang nasipa ko sila sa mga ano nila at tumakbo ako. Nang makauwi ako sa bahay buti nalang wala pa sila mama at papa kaya dumiretso nako sa banyo para maligo at magayos ng gamit. Buti nalang di ako masyado nalasing.

"Hays grabe talaga mga nangyare ngayon pero masarap din magwalwal hahaha." Sabi ko sa sarili.

~

Dismissal na so it means uwian na nila Carrie at nakasalubong niya nanaman si Michael. At sa halip, iniwasan niya ito ngunit biglang hinawakan ang braso ni Carrie at dinala siya sa di mataong lugar.

Hmm ano kayang gagawin ni Michael kay Carrie noh? Or ano kaya mangyayare sa kanila? Hahaha abangan natin yan sa next chapter 😁😂 Don't forget to vote guys! 😊😘