Noktanın Merkezi

Arkasında ayaklarından iz bırakmayacak kadar dikkatle yürüyordu alabildiğine uçsuz bucaksız çölde. Dudakları hasır gibi kupkuru olmuş gözleri yorgunluk ve korkudan kan çanağına dönmüştü.Allah'ım bana yardım et bir çıkış yolu göster, nedenini bile henüz bilmediğim bu korkulardan koru beni, diye yalvararak yardım istedi Allah'tan. Uzaklardan ezana benzer bir ses duyduğunu sandı.Gittikçe yaklaşan mı yaklaştıkça duyulan bir ses mi olduğunu bilemedi. Etrafına baktığında tepesinde başını haşlayacak kadar sıcak bir güneş göz alabildiği kadar geniş bir çöl ve kumlardan başka hiç bir şey göremiyordu. Ezan sesi daha net duyulmaya başladığı an yere yığılıp kaldı,avuclarını sıcacık kumun üzerine değdirmesi ile başının altındaki yastığını hissetmesi bir oldu,salisenin yüzde biri kadar bir zaman süresi içinde çölde duyulan ezan ile dışarıdan gelen sabah namazının ezan sesi bir birine karıştı,Allah u Ekber nidası ile gözlerini kapattığında aynı çöl aynı kum aynı ses,gözlerini açtığında hala  Allah u Ekber nidası hem dışarıda hem içinde yankılanıyordu. Öteki aleme giden Ruh çoktan bedenine geri gelmişti,fakat 'beynin diğer alemi resmettiği bölgesi' ruhtan daha yavaş olduğu için henüz öteki alemden tam olarak ayrılmamıştı bu iki alem üzerindeki yakaza halinden önceki 'anlık hakimiyet' haliydi. Gözlerini her kapayıp açtığında aynı sahne tekrarlanıyordu, şeytanın dokunmasını engellemek için kalbi hemen müdahale etti. Ve Allah deyip gözlerini açtı.