You've changed my life (Bts-greek fanfiction)

Κεφάλαιο 20

Ειδοποίηση θα έχει πολλα PoV...
*************

„Εμένα ψάχνεις?"

"ναι" απάντησα κάνοντας μασάζ στο πόδι μου

"πονάς? Να σε βοηθήσω" έσκυψε και με βοήθησε να σηκωθώ..
Έβαλε το ένα χέρι του γύρω από την μέση μου και με βοήθησε να σταθώ?

"Μπορείς να σταθείς?"

"Μπορώ να σταθώ αλλά να περπατήσω δεν μπορώ, πονάει ο αστράγαλος"

"Αν σε πάρω αγκάλια?" τι να με πάρει?

"Θα κουραστείς εσύ, άσε καλύτερα" του είπα κοιτώντας το χτυπημένο πόδι μου.

"Δεν θα σε αφήσω εδώ μόνη με χτυπημένο πόδι" μου ανακοίνωσε και τον κόιταξα!

Με έπιασε και με πήρε αγκαλιά... Στήριξα το κεφάλι μου στον ώμο του και μπορούσα να μυρίσω το τέλειο άρωμα του...
Αυτήν την μυρωδιά δεν θα την ξεχάσω ποτέ!
Έκλεισα τα μάτια μου για λίγο και χαλάρωσα πάνω του..

"Φτάσαμε" είπε και άνοιξα τα μάτια μου!!

Ήμασταν στην ακτή της θάλασσας, δεν υπήρχε κανένας!

"Τι είναι εδώ?" με άφησε να κάτσω κάτω σε μια μεγάλη πέτρα πάνω από την άμμο..

"Όταν βρισκόμαστε εδώ έρχομαι συχνά μόνος τα βράδια όταν θέλω την ησυχία μου, έχω και έμπνευση για στοίχους"

"αλήθεια? Εμένα γιατί ήθελες να με φέρεις εδώ?"

"Ήθελα να σου δείξω αυτό" είπε και έδειξε ευθεία

"Βλέπεις τα φώτα μακριά να φωτίζουν?"
Κοίταξα ευθεία προσπαθώντας να καταλάβω τι εννοούσε, είδα κάτι πέρα μακριά, εμ το ζόρι φαινόταν..

Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά μόλις το είδα

"είναι το νησί Jeju. Δεν το έχω δείξει στους άλλους, είσαι η πρώτη που έρχεται μαζί μου εδώ" είπε γλυκά και γαλήνια.

"Γιατί?" με κοίταξε "Γιατί το δείχνεις σε μένα και όχι στους άλλους"

"Aoi, αυτό είναι λίγο μπερδεμένο"

"Έχω χρόνο να μου εξηγήσεις"

"Δεν είμαι έτοιμος να μιλήσω, είναι μεγάλη ιστορία."

Αναστέναξα, ήταν πολύ ωραία.. Δεν ήθελα να φύγω από 'κει!

„Είναι τόσο υπέροχα εδώ! Δεν θέλω να γυρίσω πίσω" του είπα ξαπλώνοντας προς τα πισω και χαζεύοντας τα αστέρια, ακούγοντας τον ήχο της θάλασσας.