ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ{Wattys2016 Winner}{VilvasAwardsWinner}{TBSBWinner}{ActionGRApproved}

ΠΡΟΜΕΛΕΤΗ

Ο Doug το επόμενο πρωί βγήκε με τη μηχανή στην πόλη και έκανε μια βόλτα. Χάζεψε τις βιτρίνες, κάθισε σε δύο καφετέριες και πήρε τη μια φορά λεμονάδα και την άλλη γλυκό, αποφεύγοντας εσκεμμένα τον καφέ. Είχε ανάγκη να καθαρίσει εντελώς το μυαλό του και να ξεκουραστεί ελάχιστα, πριν βουτήξει εντελώς στη δουλειά και στην αναζήτηση αυτής της θανάσιμης συμμορίας.

Μετά από τρεις ώρες περπατήματος και μερικών στάσεων, βρέθηκε έξω από ένα μαγαζί με παιδικά παπούτσια με μια κρύα σοκολάτα στο χέρι και ένα ντόνατ στο άλλο... Είχε αρχίσει να υιοθετεί πλήρως τις συνήθειες ενός αστυνομικού τελικά.

Κι ενώ απολάμβανε τη μοναξιά και τη χαλάρωση, χτύπησε το τηλέφωνό του, το οποίο είχε ξεχάσει να κλείσει ή τουλάχιστον να βάλει στο αθόρυβο, κι έτσι το σήκωσε, χωρίς να δει τον αριθμό του καλούντα. Αυτό αποδείχτηκε μέγα λάθος.

"Doug Newman, πού είσαι;"

Αυτή η φωνή έμοιαζε να του έχει γίνει παράξενα γνώριμη και ένιωσε να ανησυχεί.

"Sigurd Northwell, τι έπαθες;" Του απάντησε με το ίδιο, αλαζονικό και αυτάρεσκο ύφος, που θύμιζε τόσο πολύ αυτό του μακαρίτη του κυρίου Spencer.

"Είμαι έξω από το διαμέρισμά σου," ήρθε η απάντηση του Sigurd. "Χτυπώ εδώ και δέκα λεπτά την πόρτα και κανένας δεν ανοίγει!"

"Στον ύπνο σου με έβλεπες και ήρθες πρωί πρωί να με δεις;"

"Μη με ειρωνεύεσαι," τον προειδοποίησε ο Sigurd. "Πού είσαι; Έρχομαι να σε βρω."

"Όχι, θα έρθω εγώ," του είπε βιαστικά ο Doug, ενώ προχώρησε γρήγορα προς το σημείο που είχε παρκάρει τη Harley του. "Τι με θες;"

"Συχαίνομαι να εργάζομαι μέσω τηλεφώνου. Έλα γρήγορα εδώ και τότε θα σου τα πω όλα."

Μετά από αυτό, ο Sigurd έκλεισε το τηλέφωνο. Ο Doug αναστέναξε βαθιά.

"Αυτός νομίζω είναι χειρότερος από τον Spencer."

|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|

Οταν έφτασε στην πολυκατοικία του και ανέβηκε στο διαμέρισμά του η ώρα ήταν έντεκα παρά τέταρτο. Στις έντεκα είχε συνάντηση με τους συναδέλφους του στο σπίτι του Grant.

"Κάνε γρήγορα," είπε στον Sigurd, που τον περίμενε υπομονετικά, ενώ ξεκλείδωνε την πόρτα του και οι δυο τους έμπαιναν στο διαμέρισμά του. "Σε ένα τέταρτο έχω δουλειά με τους υπόλοιπους."