ΣΧΕΔΙΟ

968 113 183
                                    

-Αυτό το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στις maria_meriem και DanaiVarna -

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ!!!

Η Μήρα δεν άργησε να φτάσει στην κεντρική πλατεία, στο τετράγωνο συντριβάνι. Δεν βρισκόταν και πολύ μακριά από το μπαρ που συνάντησε τον Νταγκ. Ή μάλλον καλύτερα συγκρούστηκε.
Χωρίς να το καταλάβει, άφησε έναν αρκετά εύηχο αναστεναγμό.

Δεν ήθελε να τρέξει μακριά του· ήθελε να μείνει πάντα μέσα στα χέρια του, να την κρατούν και να την προστατεύουν.
Μπορεί να τον είχε γνωρίσει εκείνη μόλις τη στιγμή, τα συναισθήματα όμως που ξύπνησε η γνωριμία τους μέσα της την έκαναν σχεδόν τρελή.

Είχαν περάσει χρόνια από την τελευταία φορά που έντονα συναισθήματα την πλημμύριζαν. Τα προηγούμενα γνώριζε καλά τι ήταν. Καθαρός φόβος και τρόμος. Τα νέα όμως, δεν γνώριζε. Ποτέ δεν είχε ξανανιώσει κάτι τέτοιο.

Εξέτασε την περίμετρο του μαρμάρινου κατασκευάσματος με τα καστανά μάτια της. Δεν ήταν διόλου δύσκολο να εντοπίσει τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας· φυσικά η Ντημήτερ έλειπε. Τις πλησίασε με αργό και σταθερό βηματισμό και με μία σοβαρή έκφραση στο πρόσωπό της.

"Άργησες," σχολίασε με περισσή πικρία η Στέφανι.

"Με τον ψηλό από το πεζοδρόμιο ήσουν;" Αναρωτήθηκε η Ηβ αν και γνώριζε ήδη την απάντηση

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

"Με τον ψηλό από το πεζοδρόμιο ήσουν;" Αναρωτήθηκε η Ηβ αν και γνώριζε ήδη την απάντηση.

Η Μήρα προσποιήθηκε πως δεν την άκουσε και γύρισε ξανά το βλέμμα της στην υπαρχηγό της ομάδας.

"Μπορώ να μάθω γιατί με φωνάξατε εδώ;"

Η Στέφανι, αφού γέλασε περιπαικτικά, σηκώθηκε όρθια από τη θέση της στο πεζούλι του συντριβανιού.

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ{Wattys2016 Winner}{VilvasAwardsWinner}{TBSBWinner}{ActionGRApproved}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora