Ben şok... ben iptal... şaşkınlığımı üzerimden atmaya çalışırken ağır bir küfür savurdum. Önümde oturan en yakın arkadaşım Öykü arkasına dönüp bana cins cins baktı sanki 'neden benden bir şeyler saklıyorsun?'der gibiydi. Bunu umursamadım çünkü içeri giren 'öküz çınar' ve arkadaşı Berkeydi. Arkadan'da hoca girdi. Ne yazıkki sınıfta oturulabilecek 2 yer vardı. Biri benim yanım diğeri Öykü'nün yanıydı. Hoca Çınara ve Berkeye kendisini tanıtmasını istedi. "Adım Berke, soyadım Soylu Çınar'a yapılan yanlış bana yapılmış demektir."dedi. Hoca Berke'ye Öykü'nün yanına oturmasını söyledi. Sıra 'öküz çınara' geldi."adım çınar, soyadım lazım değil."dedi. 'Soyadım lazım değil.' Bu çocuk yürek yemiş. Hoca sinirlendiğini belli eder gibi sesli bir şekilde nefes alıp verdi.
"Sende geç Pelin'in yanına otur."dedi. "Pelin?"dedi. Şaşırmış bir şekilde anlaşılan görmemişti beni.
"En arkada oturan güzel kızın yanına."dediğinde utançtan kızarmıştım. Öküz çınar ise pis pis sırıtarak yanıma gelip otururken bana "güzel kız"dedi. Bense şaşırmış bir halde ona bakıyordum.
"Fazla bakma yoksa içime düşüceksin."dedi.
"Ne alaka be? Kes sesini!"dedim.
Onu terslemem üzerine bana pis pis baktı. "Beni tersleyip durma!"dedi. "Sende bana o lanet tokadı atmayacaktın."
"Tenefüste mi konuşsak?"
"Ne konuşcazki?"dedim."sürpriz."dedi...
