sen... özür... dilemek...

31 5 1
                                    

    Ders bitti. Çınar sınıfın boşaltılmasını emretti. Öykü olanları hâlâ bilmediği için sinirle bakarak sınıftan çıktı. Artık sadece 'biz?' vardık. "Evet. Ne konuşcaz?"dedim.
"Ya tamam hemen tersleme. Ben... senden... özür... di...ler...im."dediğinde çok şaşırdım.
"Sen... benden... özür... dilemek."
"Bak bunu sakın kimseye söyleme."
"Söylersem ne olur?"dedim. Sesimde tehdit eden bir ton vardı.
"Eğer birine söylersen yarım bıraktığım işi tamamlarım."dedi. Yüzünde yine o pis gülümsemesi vardı.
"Öküz çınar!"dedim ve hemen kaçtım. Soluk soluğa kızlar tuvaletine gittim. Elimi yüzümü yıkarken aynada "öküz çınarı"gördüm ve kabinlerden birine saklandım.
"Aç kapıyı, kırdırma bana!"
"Git burdan!"dedim ve bir gürültü koptu sonrası bende yok.
Gözlerimi açtığımda okulun revirindeydim ve başımda 3 kişi dikiliyordu. İkizim, berke ve öküz çınar.
Tolga ve çınar kavga ediyordu. Yattığım sedyeden doğruldum ve başımın ağrısını hissettim.
"Of bi susun be!"

Nefretten AşkaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin