Dergiye ve çikolataya vereceğim parayı 4 lahmacuna vermiştim. Gitti 16 liram gitti gitti. Cebimden telefonumu çıkardım ve Nazlıyı arama tuşuna bastım
"Alo Nazlı? Kanka nerdesin Oğuz malı birden koşmaya başladı da... İpek intihara mı kalkıştı? Hangi hastane? Tamam geliyorum bekle"
Kıkırdadım ve telefonu kapattım. Oğuz olmasa bok gelirdim. Kaşarlar da intihar ediyormuş demek ki. İpek için taksiye para harcamayacağım için ilk gelen otobüsü durdurdum. İçerisi tıklım tıklımdı
"Nefesi götünüzden mi alıyorsunuz?" Dedim kendi kendime söylenerek
İçeri de boş bir yer buldum ve araya giriştim. Şoför amca ölümlü dünyada ne bu para merakı, oturanlar otursun ayaktakileri indir yahu.
"Kızım bana yer veriver gençsin sen" dedi yaşlı bir teyze
"Teyze ayaktayım nasıl yer verebilirim size?"
E yuh ama artık, ayaktayken bile rahat yoktu. Teyze medine dilencisi gibi yer dilendikten sonra en sonunda birisi ona yer verdi ve teyze kurtuluşa ermiş gibi oturdu.
Yaklaşık 10 dakika sonra otobüsten indim. Eşofmanla hastaneye gelmiştim, kepaze bir halde olduğumu biliyordum. Hızlı adımlarla kimseye bakmadan hastaneye ilerledim. Sekretere kaldığı odayı sorduktan sonra risk alarak merdivenlerden çıkmaya başladım.
"Ulan götüm kaydı, gidiyorum ben merdivenlere" dedim ve tekrar geri indim
Asansöre bindiğimde kendi kendime işte bu dedim. Asansör olmasaydı biz napardık?. İpeğin kaldığı kata geldim ve kapının önünde bekleyen Nazlının ve Esmanın yanına gittim
"Nazlı?" Nazlı benim geldiğimi görünce hemen yanıma geldi
"Bahar hoşgeldin lan, yemin ediyorum az sonra bölünmeye geçiyordum"
"Diğerleri nerde?"
"Gülayşe sultan onları evde esir tuttu, birde çeteyi tabii. Esmayla biz geldik işte."
"Geldim de sen Oğuzdan haber ver bana. Nerede o? Koştular en son"
"İçeride. İstersen sen de gir" dedi sırıtarak "Yani kıskandıysan"
"Ne kıskanıcam ya!"
"Bilmem, neden geldin o zaman?"
"Tabikide İpek için geldim Oğuz için niye geleyim canım?"
"Bilmem orasını sen bilirsin tabii" dedi sırıtarak "Ha ama istersen gir, Oğuz elden gidiyor"
"Valla gidiyorum ben görüşürüz" dedim ve odaya daldım
Oğuz İpeğin başına dikilmişti, İpek ise ağlıyordu. Kapıyı kapattım ve yanlarına yaklaştım
"Ne işin var senin burada?" Dedi İpek göz yaşlarını silerek
"Aa canım ölmeye teşebbüs ettiğini duyunca mutluluktan napacağımı şaşırdım" dedim sırıtarak
Oğuz'a baktığımda gülümseyerek bana bakıyordu ama sanki biraz buruk gülümsüyordu. "Noldu?" Der gibi kafamı salladım. "Bişey yok" der gibi kafasıyla işaret yaptı
~~ İpek'ten ~~
O yanımdayken her şeyi unutuyordum, o bana iyi geliyordu. Kokusu, bakışı, saçları, deniz mavisi gözleri. Başımda durmuş konuşmamı bekliyordu.
"Oğuz'' dedim gözlerinin içine bakarak "O kızı çok sevdiğin için yıllardır yanı başında olan beni farketmiyorsun"
"Etmek istemediğimi de söylemiştim İpek? Bu konuyu kaç kez daha konuşacağız?"
![](https://img.wattpad.com/cover/138350666-288-k389588.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arkamdaki Çete | OğBah
FanfictionHayatımın her evresinde karşıma çıkan Oğuz, onun başımın belası çetesi ve koşan bir adet ben. Evet evet, bunlar tam benim hayatımı özetleyen şeyler. O zaman hikayeme buyrun, çilemi herkes görsün! ~ hikayede olaylar hızlı gelişir, ee hayliyle sizinde...