Silver Strings II

Kabanata XIII

Pinky Swear

I had a dreamless sleep last night. I need to sleep kasi medyo lasing na din ako nun and the thing is I can't wait to call and say sorry to Rissa. I've learned my mistake and the only thing to handle this is to Apologize and change. Sana lang mapatawad nya pa ako.

Kahit Monday ngayon eh hindi ako pumasok sa trabaho. Pano nga naman kaya ako makakapasok kung nasa isang tao naman yung isip ko't hindi ako sa work naka focus. Kaya ayun, when I'm reaching for my phone to call eh bigla na lang may tumawag sakin. It's Rissa and She's calling me..

“Hello?” sagot ko naman while hiding the anxiety in my voice.

“Jace. Can you hear me?” sagot naman nya na parang malungkot din yung boses nya.

“Yes. I can hear you.” seryosong sagot ko naman.

“Good. You see.. I want to talk with you. Please, may gusto akong sabihin kaya wag ka ng magalit sakin okay?”

“I'm not mad Rissa. Pero tamang tama, may gusto din akong sabihin sayo eh.” sagot ko naman.

“Great. So, where should we meet? Asan ka ba? pupuntahan kita.” aniya.

“Easy ka lang. Linya dapat ng lalake yan. There's a park near the Hildegarde Hotel. Dun na lang tayo magkita. 7pm Hintayin mo na lang ako ha?” sabi ko naman.

“Okay. Park. 7pm. Got it. I'll be right there!”

“Okay. Ingat.”

“Ingat.” then she hung up.

This is my chance. I need to grab this na or else baka makawala pa sya. Pag nagkita kami, sasabihin ko lahat sakanya. Kung gano ako nagsisisi. Kung gano ako nalulungkot. Kung gano ako kabaliw at kasaya na makita sya at syempre, Kung gano ako kasayang mahalin sya. Lahat yun sasabihin ko. Ayoko ng maglihim pa. Gusto ko namang maging totoo kahit isang beses lang.

****

6:25 PM. Habang nag-aayos ako ng sarili ko sa salamin, bigla na lang akong natulala sa sarili ko. Ano bang ikinahawig ko kay Johann? Magkaiba kami ng itsura kung tutuuisin talaga. Magkaiba kami ng tinutugtog na instrumento. Maging sa pananalita, so Ano? Anong ikinaparehas namin sa isa't isa?

But then, I started to remember those words again.

“I need you to protect her. Nangako ako na babalik ako para sakanya, that’s why I need you. You wouldn’t mind would you?”

Namatay si Johann dun sa mga panahon na muntik na ring matapos ang buhay ko. Pero kung hindi dahil sakanya, kung hindi dahil sa puso nya.. Hindi ako mabubuhay hanggang ngayon.

He used me to protect Rissa but then I used him to Live and experience Love. Parehas kaming nakikinabang sa nangyari.

Pero those words again, I need you to protect her. He needs me, therefore alam nyang makikilala ko at magkakalapit kami ni Rissa someday. Hindi kaya, From the moment na inilagay nila yung puso nya sa loob ko eh ipinauubaya na nya sakin si Rissa?

No. No. No. It can't be. Pero parang ang dating kasi eh sinasabi na nya sakin na ako na yung bahala kay Rissa.

“You wouldn't mind, would you?”

At first, naguguluhan pa ko dun sa wouldn't mind na yun. Ano nga kaya yun? Anong kung hindi nya mamasamain? Ang pagprotekta kay Rissa? And then, Yung “You'll see.”

No way! At bigla na akong kinilabutan.
Alam nga nya. Alam nga nya na mangyayari lahat 'to. Na from the moment na namatay sya eh alam na nyang may papalit talaga sakanya at syempre, mukhang alam din nya na ako yung tao na yun.