Part2

124 3 0
                                    

ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ

-Συγγνώμη δεν το ήθελα απλά η βροχη....
-δεν πειράζει, με είπε και με κοίταξε.
Ενώ έβρεχε παρά πολύ εμείς απλά κοιταζομασταν ...τα βλέμματα μας είχα κλείσει ,ήταν από τα σπάνια βλέμματα ,από τα βλέμματα που λένε πολλά ....από τα βλέμματα που σπάνια αντικρίζεις.
-Συγγνώμη και πάλι είπα και έφυγα και όσο έφευγα τόσο αναρωτιόμουν το γιατί ... γιατί να νιώσω περίεργα ; Γιατί να την κοιτάω ; Γιατί να έχω κολλήσει στο βλέμμα της ; Με της πολλές σκέψεις πάλι δεν κατάλαβα ότι έφτασα σπίτι .Τι κουραστική ημέρα!
-Μελίνα έλα να φας έκανα το αγαπημένο σου
Αχ αυτή η φωνή της μανούλας μου.
Και αφού είχαμε φάει όλοι μαζί εγώ η μαμά μ και η αδερφή μου ,έπεφταν η ερωτήσεις σαν βόμβες τόσες πολλές που νόμιζα ότι ήμουν μοντέλο και μόλις βγήκα μις ΕΛΑΣ 2018,αφού τελείωσαν η ερωτήσεις είπα να πάω να ξεκουραστώ.Αφου έκανα ένα μπανάκι είπα να ξαπλώσω ,εβαλα μουσική και χαλάρωσα επόμενο ήταν να με πάρει ο ύπνος.

«Όχι σε παρακαλώ άσε με ,μην το κανείς σε παρακαλώ»
Ξύπνησα πάλι με εφιάλτες μια μέρα να μην υπάρξει που να ξυπνήσω καλά.

«Με ένα σου βλέμμα»Where stories live. Discover now