Ateşin Melodisi

2-ypógeiou paradeísou

Multi:Mehveş Birgen KARYALI

2-ypógeiou paradeísou
(Yeraltı cenneti anlamına gelmektedir.)

Argos 03.05.1999

Genç tanrı,derin bir nefes aldı.Aslında nefes almak gibi bir zorunluluğu yoktu.Lakin hiçbir şeye ihtiyacı olmayan bir varlık olarak arada canlı gibi hissetmek ona iyi geliyordu.

Eğer önüne seçenek seçme şansı sunulsaydı o,şüphesiz insan olmayı isterdi.

Belki de artık bu yaşamdan bunaldığındandı,bilmiyordu.

Lakin insan yaşamını tatmayı her şeyden çok istiyordu.

Ki zaten dileği gerçek olacaktı da.

Birazdan tören başlayacaktı.Bu yıl 100. Doğumgününü kutlayacaktı.

Yetişkinliğe tam olarak adım atıldığına inanan yaşa gelmişti artık.

Ve bu yaşa gelen her Tanrı'ya bir dilek hakkı verilirdi.

O da gerçekten yaşayan bir varlık olmayı isteyecekti.

Aynı şu konuştuğu ruhlar gibi;doğmak,yaşamak,aşık olmak,evlenmek,çocuk sahibi olmak,yaşlanmak ve ölmek istiyordu.

Nefesini tuttu.

Aşk,hepsinin anlattığı gibi bir şey miydi acaba?

Aslında hiç kimsenin dediği birbirini tutmuyordu.

Bazıları çok boş bakarken bazıları öfkeleniyor,bazılarının gözleri mutlulukla ışıldarken bazılarınınki ise hüzünle dolup taşabiliyordu.

Kimisi Çölde bulduğu su gibi olduğunu söylemişti;kimisi ise kendini bile isteye ateşe attığın söylemişti.

Çıkmaz sokağa bile bile gitmek ve inatla orada açılacak yolu beklemektir diyordu bazılarıysa.

Hiç birine bir anlam verememişti ama olsundu.

Yaşayarak öğrenmek istiyordu tüm bunları.

Tam o sırada yükselen sálpinga seslerini işittiğinde artık gitme vaktinin geldiğini anladı.

Sonraysa adının salonun içinde yankı yaptığını duydu.

"Yeraltının gelecek kralı Hades'in 100. Yolu şerefine burada toplanmış bulunuyoruz!"

Heyecanlı bir şekilde başı dik olarak salona adımlarını attı.

Yeraltında görevlendirildiği için çoğu insan ondan korkardı-buna tanrılar da dahildi-ama bu onun kaderiydi ve kaderinden kaçamazdı.

Kötü biri değildi,buna çevresindekileri en kısa sürede inandırmayı amaçlıyordu.

Babası Cronos'un karşısına doğru ilerlerken babasının yanına dizilmiş olan 4 kardeşine takıldı gözleri.

Zeus,Poseidon,Hestia ve Hera.

Zeus hep en güçlüleri olmuştu.Bu yüzden ona verilen kader her zaman en ihtişamlı olandı.

Poseidon ise dürüstlüğü ve cesaretiyle bilinen bir taneı olduğundan ona kendisi gibi berrak bir kader verilmişti,su.

Hiç bir zaman onları kıskanmamıştı.Evet,imrenmişti ama sadece o kadardı.Kendi kaderini kabulleneli çok oluyordu.

Ne yazık ki içinden gelen bir ses onu dürtüyor ve asıl istediğinin bu olmadığın söylüyordu.