Reality
_______
(I feel like this is gonna be angsty. Hueh)
Gaya ng sinabi ni Taeyeon Unnie, pag uusapan ko with Irene kung ano ba talaga kami ngayon.
May point talaga kasi yung gurang na yun, kaya nacoconfuse ako.
So, sinend ko na yung message kay Irene na nasa labas na ako ng kanyang bahay.
"Seul!" Sabi nya sa kalayuan, habang kumakaway sya sakin.
"Hey." Bati kong sabi sa kanya at nagsmile. It sounded a bit cold, kaya napatingin sakin si Irene.
"Any problem? May nangyari ba, bear?" Sabi nya sa akin at hinawak ang pisngi ko.
"Hm.. wala naman. Tara na?" Iwas kong sabi, at pumunta na kami sa may kotse.
Ayoko naman sabihin agad kay Irene yung dahilan kung bakit ako ganto eh.
"So.. sabi mo may gusto kang pag usapan." sabi nya habang naka tingin sa side mirror ng kotse ko.
"Yeah, but let's go at Starbucks muna.. doon nalang natin pag usapan." Sabi ko at nagdrive na.
Once we arrived, I opened the door for her at umorder na muna kami.
Habang naghihintay kami it was dead silent. Walang umiimik sa aming dalawa.
Pagkadating na ng aming order,umupo kami sa may table at bago ako magsalita, I took a sip and sighed.
"So.. eto na ang gusto kong pag usapan." Sabi ko at tiningnan sya sa mata.
"Sure, go ahead." Sabi nya.
"Uhm.. Joohyun.. anobatalagatayo?" Mabilis kong sabi kaya napa wtf face si Irene.
"Say it slowly, wala akong nagets." Sabi nya at tiningnan ako with her full attention.
"Sabi ko.. ano ba talaga.. tayo?"
"Huh? We... are friends? Yun naman diba? Bakit? Ano ang akala mo?" Sabi nya and laughed awkwardly.
Ouch lang, hahahaha. Friends lang pala kami.
"Wala naman, just to be sure naman." Sabi ko at inubos ko yung inorder kong hot chocolate. Buti lumamig na, mapapabilis ang pag alis ko, baka pumatak ang luha ko dito eh.
Pagka tapos ko ng uminom, I stood up at ningitian sya.
"Una na muna ako, naalala ko na may pinapabili si Yeri eh. See you nalang next time. Sorry hindi kita mahahatid, sorry talaga." Sabi ko at tumakbo palabas, at pumunta sa parking lot. Pagka upo ko sa driver seat, di ko napigilan ng umiyak.
Ang sakit lang kasi eh.. ang dami kong effort na ginawa sakanya, friends lang pala kami.
"Ang assuming mo kasi Seulgi. Tanga mo. Wag ka kasing assumera." Sabi ko sa sarili ko.
Humahagulgol na ako sa driver seat ng biglang tumawag si...
Taeyeon unnie.
Wow, nuks naman. Maaya nga 'to mag inuman. Hahaha, para makalimot everybody!
"Oh, Taeyeon unnie. Napatawag ka?" Sabi ko habang inaayos na ang sarili ko.
"Bat ganyan boses mo, Seulgi? May nangyari ba? Saan ka? Pupuntahan na kita." Sabi nya.
"Kita nalang tayo doon sa bar ni Kai. I need to losen up. My treat." Sabi ko at pinatay ang call.
I laughed bitter again, habang namumugto ang mata ko.
Shit, Bae Joohyun, you are ruining me.
