all we had is gone now||bbh+pcy [düzenleniyor]

When I Was Down

•You came to rain a flood

₆₁₄♂♡♂

Baekhyun küçük meleğininin mızmızlanması sonucu onu kucağına alıp büyük evlerinden çıkmış caddenin yakı larındaki büyük parka götürüyordu.Chanhyun yol boyunca Kısa babasının boynuna kafasını koyup etrafı izlemişti.Kısa bir süre sonra geldiklerinde Baekhyun Chanhyun'u yere koymuştu.Küçük meleği çekingence kaydırakta kayan yaşıtlarının yanına doğru yürümeye başlamıştı fakat korkuyordu.Baekhyun ise meleğini yanlız bırakmamak için ona hissettirmeden yakınlarında onu takip ediyordu.Chanhyun yavaşça elini kaydırağın merdivenlerine koydu ve destek alarak çıkmaya başladığında Baekhyun ona gülümseyerek bakıyordu.Chanhyun sonunda kaydırağa çıktığında gülerek etrafına baktı ve Baekhyun'u görünce ona el salladı.Baekhyun ona elleriyle ona nasıl kayması gerektiğini anlattığında Chanhyun kafa sallayarak Babasının dediğini yapıp kaydırağın başına oturdu.Baekhyun sırıtarak oğluna bakarken henüz kaydırağın başında oturan ve kalkmayan çocuğu gördüğünde ona kalkmasını söylemişti fakat çocuk onu takmayarak oturmaya devam ettiğinde bu sefer Baekhyun edişeyle Chanhyun'a baktı fakat o çoktan kaydıraktan gökyüzüne bakarak kaymıştı bile Baekhyun ise ağzından çıkan küfür ile koşarak Chanhyun'u tutmaya çalışmıştı

₆₁₄♂♡♂

-C-Chanhyun meleğim

Baekhyun titreyen alt dudağını dişlerinin arasına alıp ısırdı.Chanhyun'un alnında kocaman bir sıyrık vardı ve kanıyordu.Baekhyun oğlunun siyah kahküllerini eliyle arkaya atıp alnına baktığında arkasından onu sertçe dürten elin sahibine baktı

-Oğlumun üstüne düştü! Size inanamıyorum biraz çocuğuna sahip çık!

-Hanımefendi oğlunuzun kaydırağın başında ne işi vardı?

-O istediği yerde durur!

-Benimde oğlum istediği yerden kayar!

Chanhyun hızla kollarını Baekhyun'un bacağına doladı ve korkuyla Babasına birşeyler söyleyen Kadına baktı.Seslerini duyamıyordu fakat ağzının açılıp kapanma şeklinden kızdığı belliydi

-Neden çocuğunu uyarmadın ha?!

-Bundan size ne?!

-Sağır falan mı bu çocuk?! Yada kör mü?

Baekhyun duyduğu kelimeyle kadına öfkeyle baktı ve Chanhyun'u kol altlarından kavrayıp kucağına aldı ve koşar adımlarla Parktan çıktı.Ardından Chanhyun duyamasa bile meleğinin saçını okşayıp konuştu

-Chanhyun meleğim insanlar çok iğrençler iyiki onların kötülüklerini duymuyorsun meleğim...iyiki

₆₁₄♂♡♂

Chanyeol şirketteki son işlerini bitirdiğinde derin bir nefes alıp önündeki bilgisayarı kapattı ardından sadece siyah lake masasının üstünden telefonunu alıp siyah takım elbisesinin ceketinin iç cebine koyup odasının bulanık cam kapısından çıkmıştıki deri koltukların üstünde unuttuğu poşet aklına geldiğinde tekrar odaya girip poşeti aldı.Chanhyun'a komple resimlerden oluşan hareketli hikaye kitabı almıştı.Chanyeol bunu oğluna verdiğinde onun yüzündeki gülümsemeyi aklına getirip gülerek şirketten çıkmıştı

₆₁₄♂♡♂

-Bebeğim ve Meleğim! Nerdesiniz?

Chanyeol ses gelmeyince içeriye girdi ve cam salona geçti fakat kimse yoktu
Ardından merakla beyaz merdivenlerden çıkıp üst kata geldiğinde kısık ağlama sesinin geldiği yatak odalarına hızla girdi.Chanyeol ağlayanın Baekhyun olduğunu sanıyordu fakat ağlayan Uyumuş Baekhyun'un yanında yatan Chanhyun'du

•Sağır yada kör olmanız duygularınızı yok etmez