all we had is gone now||bbh+pcy [düzenleniyor]

Nobody ever sees

•Back there now I'm too weak

₆₁₄♂♡♂

Chanyeol yavaşça oğlunun tam karşısında durdu ve onu görebilmesi için sakince aşağıya eğildi.Çünkü sesleri duyamadığı için ani görüntüyle korkabilirdi.

-Chanhyun? Meleğim?

Chanhyun hızla ağlamasını kesti.Ardından küçük ince kollarını babasına sarılmak için uzattığınd Chanyeol hızla onu kucağına alıp kafasını boynuna koydu ve saçlarını okşamaya başladı.

₆₁₄♂♡♂

Günler çok hızlı geçiyor değil mi? Ve moralinizi bozmak istemem fakat her geçen gün sonunuza yaklaşıyorsunuz.Tabi,Tanrı sizi seviyorsa sonunuzu uzatabilir fakat bu sadece sizin daha fazla acı çekmenize neden olur öyle değil mi? İşte Park Ailesi'de aynen böyle...ChanHyun artık 2 yaşındaydı ve bazı şeylerden cidden yakınıyordu.Mesela onunla oynamaya gelen kuzeni Jongsoo'nun Televizyona göz alıcı bir şekilde bakarken Chanhyun için sıradan ve basit birkaç çizginin birleşimiyle oluşan şeylerdi.Ama oda ona sıradan gelen şeylerin en güzel yerlerinden bakmak istiyordu.Jongsoo gene her zamanki gibi önündeki cipsi yerken bir yandanda Baekhyun'un ona açtığı Çizgi filmi izliyordu.Chanhyun sıkıldığı için ve şu garip şekillerdende birşey anlamadığı için Jongsoo'nun sürekli dikkatini çekmeye çalışıyordu.Yanına gidiyor,önüne oturuyor ve bazende elindeki cipsi alıyordu fakat ondan sadece 1 yaş büyük olan kuzeni dudaklarını oynatıp birşeyler söyleyip Chanhyun'u ittiriyordu.Sonunda Chanhyun babasının ona aldığı kitaplardan oluşan Büyük salonun bir köşesinde duran mini kütüphane dolabından hareketli bir kitap seçip tekrar camdan duvarların tam önüne oturmuştu.İnce bacaklarıyla bağdaş kurup Kitabı kucağına almış ve kitaptaki resimlere bakmaya başlamıştı.Arada Siyah düz saçları yüzünden kaşınmasına neden olan şirin kepçe kulaklarını kaşıyordu ve siz görmeseniz bile fazla sevimliydi.Sonunda Baekhyun,Chanhyun'a arkasından yaklaşıp onu korkutmamak için uzun ince parmaklarıyla meleğinin sağ elini kavradığında Chanhyun hızla arkasına dönüp Baekhyun'u görünce hızla ona sarılmıştı.

-Meleğim Saatlerdir burdasın.Jongsoo senden özür dilememi söyledi.

Baekhyun her bir kelimesinde mimiklerini değiştiriyor ve Chanhyun'un farklı bir parmağına dokunuyordu.

-Ah biliyor musun! Bugün sinemalara yeni gelen bir filme gideceğiz ve tam senin seveceğin türden Chanhyun! Sessiz bir film...

Chanhyun duyamadığı için birşey anlamasada Babasının mutlu olduğunu gördüğü için gülümsemiş ve Uzun babasınında olduğu gibi sol yanağındaki gamze belirginleşmişti.

-O halde bugün Baba seni çok şık hazırlayacak meleğim~

₆₁₄♂♡♂

Chanyeol,Siyah saçları özenle taranmış Chanhyun'un kahkülünü onu tutmayan ve boşta kalan eliyle geriye attı ve gülümsedi.

-Evet Chanhyun bugün çok eğleneceğiz değil mi Chanyeollie!

-Evet Bebeğim ve Meleğim bugün çok eğleneceğiz ve eğer Chanhyun sözümüzde durup uslu bir çocuk olursa ona oyuncakçıdan istediği oyuncakları alacağım!

Chanyeol gülerek gene boşta kalan eliyle tam karşıdaki büyük oyuncakçıyı gösterdiğinde Chanhyun el çırpmıştı.Ardından mutlu aile gişeye doğru ilerleyip üç tane bilet alıp sinema salonuna girip koltuklarına çoktan oturmuşlardı.O kadar kusursuzlardı ki...Özelliklede Chanhyun'un o güzel gülüşü sanırım hayatta görebileceğiniz Cennet değerindeki görüntüyü kaçırıyorsunuz...

₆₁₄♂♡♂

Sessiz çizgi film başlayalı yarın saati geçmişti.Film bir çok çizgi film karakterin aslında ne gibi mücadeleler geçirdiğini anlatıyordu.Film pembe pofuduk bir sincabından gözündendi ve o sincapta sağırdı.Chanhyun bunları kesinlikle ayırt edebiliyordu.Hatta bir sahnesinde Sincap gülümseyerek gözlerini kapatmıştı ardındanda Kulaklarını ve kısa bir süre sonra ikisinide açıp gülümseyerek etrafa baktığında gülümsemesi solmuştu ve ağlamıştı.Chanhyun'da aynısını tekrar etmişti fakat tam anlamıyla anlayamıyordu.Aslında Sincabın demek istediği şey "körlük ve sağırlık insanların iğrençliklerinden seni korur o bir kusur değil ilahtır"
Sonunda filmin son sahnelerine yaklaşırken sinema salonunun içinde yankılanan tiz sesle Chanhyun ekrana kilitlenmiş Ağlayan sincaba bakıyordu.Baekhyun kulaklarını kapatmadan oğlununkini kapatırken ChanHyun'un kulağından eline bulaşan sıcak kırmızı sıvıyla Baekhyun bağırdığında,Chanyeol ise avazı çıktığı kadar filmi durdurmalarını söylüyordu
Fakat Chanhyun'un tek yaptığı şey kulaklarını kapatıp gülümseyen pembe sincaba bakıp gülümsemekti...

•İnsanlar anlamazlar.İnsanlar yaşayamadıklarını asla anlayamazlar

————

Byun Gay Blog'u düzenlediğim için bu kitaba daha fazla bölüm atacağım :")