YAŞANMAK İSTENEN HAYAT

8 1 0
                                    

Hayatımın en güzel günüydü.En yakın arkadaşlarımla Galata Kulesine gitmiştik.Ne ihtişam ama.Her yer rüya gibiydi.Sanki eski İstanbul'u tanıyordum.Her yer mükemmeldi.Eski İstanbul şarkıları çalıyordu.Dar sokaklardaki o m muhteşem tütsü kokusu.Bu anı hiç birseye değismem.Bu gün hiç bitmesin...

Her zaman yaşamak istediğim hayati.Zengin ve şaşalı evlerde oturmak .Hizmetçilerimin olması.Evinin buradaki evler gibi güzel tütsü kokması.Ama yaşamak istediğim hayatla yaşadığim hayat arasında kilometrelerce fark vardi.Ben İstanbul'un kıyıda köşede kalmış unutulmuş gece konudan başka ev bulunmayan çöplüğünde yaşarken milletin burada sefa sürmesi çok sindirime dokunuyor.Sadece ben değil bütün arkadaşlarımla ordandık.Buraya gelebilmek için haftalardır para biriktiriyorduk.Sadece bir gün için okulda aç kaldiğımiz bile olmuştu.Ama bu güzelliği görmek icin değerdi.Gerçek Hayatımdan ilk defa uzaklaşmıstim.Keşke bir daha geriye dönmesem!

Ben böyle hayallere dalarken İrem

-Hayridir lan daldan gittin derinlere noldu?

Aramizda durumu eniyiolan İremdi

-Bizi yok olum ya su güzelliğe bak bizde kendi yasamamiza hayat diyoruz.Uğur oradan söze atladi.

-Deme öyle iste hic birimiz böyle yasamak istemezdik.Ailemizde bu hayati biz secmedigimize gore isyan da edemeyiz sen sadece sukret.Gerisi Allah'a kalmis

bizden daha kötuleride var onlara düşün ve yasadigin hayati ezme

Hakliydi Piç .Sonuna kadar hakliydi.Ama ben bu hayata nasilsukredebilirim ki. .. Resmen çöplükte yasiyoruz...Sonra Sevde soze atladi.

-susun lan buraya sizin felsefenizi dinlemeye gelmedik . Adam akilli gezicez kapatinsu boktan konuyu...

Hepimiz sustuk. Karnimizda çok acikmisti.Eve kadar dayanalim dedik.Evde yeriz demiştik ama Emin dayanamadı.Bize basit bir yer var mi diye bakindik.En ucuz yere girdik.Önce paralarimizi topladik ve menüye baktik.Ulan en ucuz yere bak.Bizim orda on gün doyarsin bu parayla.Neysre yemeklerimizin yedik kalktik otobüs duraklarına gittik .Bu gün tozunun önünden geçti.Hic gitmek istemiyordum eve.Sinirden aglayasim geldi.Bu güzel yeri birakamazdim.Ayrilmak istemiyordum.Otobüse bindik.Zar zorda olsa mahalle ye vardik.

Sonra herkes evlerine dagildi.Benim evim en ücra kosedeydi.Yürüyorum arkama bakmadan gizli gizli.Yerlerde cop doluydu.Sessiz issiz ve korkutucuydu.Urkuyodum.ustukapali bi araya girdim.yürüyorum.Ses duydum.Asili bir ses.Çiğlik sesi.Bir adam yalvariyordu.

-YAPMAYİİİN BİRAKİN BENİ

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 12, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

HATAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin