Sabah olmuştu. Alarm kurmadım bu sefer. Odamın camından giren güneş ışığı gözlerime değince açtım gözlerimi. Yatakta biraz esnedim,sağa döndüm,sola döndüm,gerildim ve kalktım sonunda. Ayrılmak çok zor oluyor ya. Boğazım ağrıyordu. Hapşurdum. Aha Çağrı Kara hasta oldu. İşte bu hiç iyi olmadı. Bana kalırsa miss tabii ama bir de bunu Annemle Azraya soralım:)) Aşağı indim. Üstüm başım çok kötüydü. Hastaydım ve yakışıklı halimden eser kalmamıştı. Gözlerim öyle kızarmıştı ki 'kız bayıltan' güzel bakışımı yapamıyordum. Anne Azra! Ölüyorum mezarım nerede gösterin içine girip kıvrılıp uyuyayım. "Yine noldu Çagrı?" "Noldu abi yine ne var ne ölümü bu saatte?" Grip oldum."Allahım öleyim Ya Rabbim." "Hayır olamaz. Şaka değil mi?" Anne ben bavullarımı hazırlayıp gidiyorum,sen?" Kaderimde bu var kızım. Benim çilem de buymuş diyerek sahte ağlama yaptı. Niye mi? Anlatayım. Ben hasta olursam kimse oturmaz. Meyve isterim annemden,su,çay,yemek vs. Azraya da burnumu kaşı,sırtıma masaj yap,ayaklarımı ovala vs.. söylerim. Ailemin hastayken bana bakmak istememesi bu yüzden işte. Ama hiç bir yere gidemezler. Burada kalacaklar ve bana bakacaklar. Onlar ağlamaklı gözlerle birbirine baktı. Ben de kötü insan kahkahası. Survivor müziğini de verdik. Mücadele başladı. Herkes hayatta kalmak için Çağrıya baktı. Onun bir dediğini iki etmedi.. Bir iki saat böyle devam ettik. Telefonum çaldı. Arayan Ekin di açtım. Alya okuldan çıkacakmış ve bugün onlara geleceğini söyleyecekmiş. Bu yüzden ben ve Azrayı görev için çağırdı. Ayaklandım hazırlandık beraber. Annem arkama vurup durdu terlikle."Hem bizi hizmetçi yap,hem de Ekin çağırınca koş! Seni var ya sen!!" Anne dur acıyor anne. Tamam sorry sorry. Diyerek kendimizi evden zor attık vallah. Bisiklete binip Okulun önüne gittik. Ekin okula bakmaktan bizi görememişti bile. Ekin biz geldik kanka. "Hoşgeldiniz kanka. Azra abicim ne diyeceğini biliyorsun değil mi?" "Evet Ekin abi. Ezberim kuvvetli maşallah." "Abin kurban olsun sana." Alya okuldan çıkmıştı. Ekin hayran tabii. Kafamı okula çevirdim geri Ekine baktım geri okula dönderdim kafamı. Allahım bu neydi! Çok güzel bir kız vardı Alyanın yanında. Gerçekten harikaydı. İstediğim duyguların hepsi ona bakınca devreye girdi. Kalbim fırlayacaktı resmen. Elim ayağıma dolanmıştı. Başımdan aşağı kaynar su dökülmüştü sanki. Nefes nefeseydim. Ve hastalığımdan iz bile kalmamıştı. Onu görmek bana ilaç gibi geldi gerçekten. Şeyy sanırım ben ona aşık oldum. İşte hayatımın kadını. Ekin! "Efendim kanka?" O kim? "Alyanın yanındaki kız mı? Adı Hayal. Alyanın en yakın arkadaşı. Sosyal mediada gördüm. Niye sordun ki?" Hayalim o da onun için. Şu an karşımda Hayalimdeki kadın var. İnşallah gerçekleştireceğim onu. O benim en güzel ve en büyük Hayalim oldu artık. Bitti tamam. Evlendim say beni:))
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
