NOT : Bu bölümü bana yardımcı olup fikir sunduğu için canım arkadaşım Hilal' e ithaf ediyorum.
Multimedia' da Arya var.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Annem' in sesiyle uyanmıştım. Zaten hiçbir zaman kendim uyanmazdım. Üzerimde yılların ağırlığı vardı.Gözlerimi açmak istemiyordum. O iğrenç dokunmalar gözümün önünden gitmiyor, beynim'den çıkmıyordu. Aklıma geldikce yeniden yaşıyormuş gibi oluyorum.
" Hadi kızım kalk , kahvaltı hazır "
" Geliyorum anne "
Annemin bağırışına cevap verdikden sonra yatakdan ayağa kalktım ve banyoya gittim. Yüzümü yıkayıp kendime geldikden sonra , aynaya bakıp bana dokunan o iğrenç adama bir kere daha lanet okudum. Üzerime hızlıca birşeyler giyip aşağı indim. Mutfakdan harika kokular geliyordu.Masaya oturup arkamdan atlı koşuyormuş gibi kahvaltı yapıyordum. Çünkü, psikoloğa gitme işini hatırlatmamalarını istiyordum ve unuttuklarını umuyordum. Diye düşünürken babam ;
" Bugün 12'de psikoloğa gidiyorsun biliyorsun değil mi ? "
" Biraz daha ertelesek olmaz mı ? "
" 6 aydır erteliyorsun zaten tatlım "
" Peki " diyerek kabullendim.
" Biz senin iyiliğini istiyoruz canım ,aylardır odandan çıkmıyorsun, yemiyorsun ,geceleri rüyanda ağlayap çığlık atıyorsun. Canının yanmasını istemiyorum artık. " diyen anneme bakıp gözlerinin dolduğunu fark ettim. Benim canımdan daha çok yanıyordu canı.
Derin bir nefes alıp kalktım masadan . Annemi öpüp evden çıktım.Gözlerimi ne zaman kapatsam, ne zaman müzik dinlesem veya bir yere dalsam gözlerim doluyordu çünkü o adamın bana dokunduğu zaman ki gibi canım yanıyordu.
Kulaklığı takıp yolda yürüyordum pek uzak değildi zaten 15 dakikalık bir mesafedeydi. En sonun da gelmiştim. Kapıyı açtım. Merdivenlerden çıkarken bana soracağı sorular beynimi kurcalıyordu ve bu düşünce beni yoruyordu.Psikoloğun odasının önüne gelince içeride birilerinin olduğunu farkettim , hemen köşede duran sandalye' ye oturdum.Etrafdaki insanlara bakarken gözüme siması sert bir çocuk takıldı.İnsanları pek önemsemezdim ama bunu görünce daldım bir anda.O kadar çekici bir yapısı vardı ki,bana seslenmesiyle irkildim.
" Bana bakmayı keser misin ? "
" Ne ! O öküz görünüşüne bakamaz mıyım ? "
" İnsanları gözünle s2yorsun resmen "
İlk defa acı yiyen ergenler gibi bağırmaklı bir tonda ;
" Pardon ! anlamadım " dedim.
Ahhh.Şu çocuğun ukalalığına da bakın. Kendini beğenmiş domuz .Kendini bulunmaz çöp kovası sanıyorsun heralde.
" Anlamayacak birşey yok. "
Şaşkın gözlerle ona bakarken psikoloğun odasının kapısını açıp içeri girdi. Ona tek bir laf edemediğim için kendimi yiyip bitirebilirdim. İnsanlarla pek iletişimde olmadığım için kullanacak kelime bulamıyorum.
Beklemekden kök salacağım düşüncesine tam inanacakken çıktı Sayın öküz. Çok ters bakıyordu. Sanki babasını öldürdüm.Kafamı çevirip arkasından ben girdim odaya.Güler yüzlü , tatlı ve güzel bir psikologtu. Hoşgeldin dedi ince sesiyle sesi yumuşaktı.Hafifce kafamı sallayıp oturdum sandalye' ye.İnce ve yumuşak sesi çıktı birden ;
" Merhaba Arya nasılsın ? "
" İyi olmaya çalışıyorum.Siz nasılsınız ? "
Bu soruyu sorduğuma inanmıyorum. İnsanlarla genellikle tek taraflı konuşurum.Soru sormam hatta bazen cevap bile vermem. Bu kadına kanım ısınmıştı sanırım ince ve yumuşak sesi insana huzur veriyor gibiydi .
" İyiyim canım teşekkürler. Bir kaç sorunun var sanırım ve yaşadığın olaylar bana anlatmak ister misin ? "
Bu kelimeler üzerine aklımda dönen o olay. Gözlerim dolmuştu .Her an kendimi kaybedip çığlık atabilirdim.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Arkadaşlar daha önce de söylediğim gibi ilk kitabım bu yüzden hatalarımı söylerseniz sevinirim ve düzeltmeye çalışırım, yorum ve oylarınızı bekliyorum.Teşekkürler ^^
