YÜKSEK 'DOZ' AŞK

"KAYNAŞMA" (Bölüm 6)

Adım "Daniel". . . kısaca, deny diyebiliriz. . . Los Angeles'dan

geldim. . . Burayı sevdim fakat... Insanları çok fazla 'Sıcak

kanlılar'. Yüzümü buruşturmuş gibi yapıp, ona kaçamak bir

bakış attım. (son sözümü onun için söylemiştim!)

Pür dikkat beni izlemesine anlam veremedim. . . Söylediklerim

onu bu kadar ilgilendiriyor olamaz! Kesin bir açığımı bulup,

benimle dalga geçmek için dinlemişti. . .

Tanışma faslıyla ilk ders kaynamştı... Onunla aynı sınıfta

olmak, kalbimi yeterince zorluyordu. Kantine indim ve su

aldım. . .

Az sonra yanıma iki kız gelip kendilerini tanıttılar. Çok havalı

ve aynı zamanda sempatik görünüyorlardı. . .

(jennifer ve clara) Onlarla takılmaya başladım. . . Ikiside çok

iyi kızlara benziyorlardı. . . Zil çaldı ve onlar sınıflarına

gittiler. . . Bende, gitmek için hazırlandım. . . Aklım tabiki

yine. . . Bay ukala daydı. . .

Tam merdivenlere yöneldim vee. . . ışte yine tam

karşımdaydı. . . Heyecan ve korkuyu aynı anda yaşıyordum.

Sanki ona bakınca tüm hislerimi anlayacak ve yine yanıma

gelip ukalaca konuşup yanımdan uzaklaşacak tı. . .

Bir kez daha aynı seyi yaşamak ağır gelirdi. . .

Önüme geçip "selam" dedi. Hiç konuşmadan sağından

geçmeye çalıştım. . . Ama yine önümde duruyordu. Sola

geçtim. . . Yine karşımdaydı. Onunla deli gibi konuşmak

istesem de desten önce yaptığı ukalaca konuşmayı

affedemezdim.

Dayanamayıp; sen ne yaptığını sanıyorsun? Çekil önümden

diyerek azarladım!

-Senden özür dilemeye çalışıyorum fakat sen çok inatçısın. . .

dedi ummadığım bir anda! Işte bu elime bir koz vermişti!

-Neden özürünü kabul edeyim ki bay ukala! Dedim.

-Justin!

-Ne???

-Bay ukala değil "Justin" benim adım!

Sende Daniel sın. . . Sabahki olaya gelince . . . Arkadaşım

"Alex" le şakalaşıyorduk. Bu kadar kızacağını

düşünmemiştim. Tekrar özür dilerim. . Bayan Daniel!♥ (Ayy

ben sana nasıl kızabilirim ki? Ukalam özür de diledin başka

ne isterim ki.? Ama yok yook! O kadar kolay affetmeyeceğim

benim basit bir kız olduğumu düşünmemeliydi. . . Ama önce

şu bakışları mı düzeltip kendime gelmeliyim!)

-Sen arkadaşların la hep böyle kırıcı şakalar mı yaparsın bay

ukala?. . . Dedim.

-Justin! diye hatırlattı tekrar. . . (Ahh bir isim bir insana bu

kadar mı yakışırdı? Bu kadar mı anlam dolardı bir bedende?)

- Bak beni yanlış anlama Daniel evet bu okulda beni kime

sorsan ukala, şımarık, zengin bir züppe olduğumu söyler. . .

Inkar da edemem ama herşeyin bir sebebi vardir dedi

gülümseyerek. . .

-Neymiş o sebep? Çok meraklı davranmıştım. . . Şimdi benim

ukalam yüz bulacaktı. . .

-"Bu barıştık mı demek oluyor?"dedi. Yanılmamıştım, havalı

tavırlar içine girmişti bile. . .

-Senin gibi havalı bir çocuk nden benimle arkadaş olmak

istesin ki?dedim. (Olamaz yanlış kelime! Dışımdan konuştum.

Ne olacaktı şimdi?. . .

-"Ha! Aynaya bakmıyorsun sanırım. . . Okuldaki herkes seni

konuşuyor. . . Özellikle erkekler dedi. . . Inanmıyorum

gerçekten öyle mi acaba? "

-Yani herkes beni konuştuğu için mi arkadaş olmak

istiyorsun? ! Hahaha;) Intikam! Süründürme. . . (Anladığım

halde anlamamış gibi davranmakta üstüme tanımam!)

-Daniel sen. . . Çok akıllı bir kızsın. Ne demek istediğimi

anladın sanırım=)Derin bir nefes aldı. . . Onu hiç böyle

görmemiştim. (Bu onu daha 2. Görüşüm=) Aptal ben!)

-Senden çok hoşlanıyorum. Yaptığın kaba konuşmalara

rağmen dedi.

(Amann Tanrım! Tutun beni yoksa ona saldırabilirim! Canım

yaa neler söyledi öyle. . . Çok şirin gözüküyor. . . Ama en

önemlisi ben ne cevap vereceğim!

-Üzgünüm ama böyle seyler pek bana göre değil. Ben sana

karşı aynı şeyleri hissetmiyorum. Ama arkadaş olabiliriz. . .

Zamanla neler olacağını görürüz dedim!

Neler söyledim böyle? Acaba ne tepki verecek?

Neler oluyor bu seslerde neyin nesi? Kahkaha mı atıyor?

Anlam veremiyorum.=0