TEHLİKELİ OYUN|P.J|

I WANT YOU!

Merhaba okurlarım. Öncelikle beklettiğim için üzgünüm ama kitaba bir sınır koymuştum ve ulaşmasını bekliyordum sonunda ulaştığında yeni bölüm attım. Beni beklediğiniz için teşekkürler lütfen vote ve yorum bırakmayı unutmayın:)

İyi okumalar✨

"Jiminle aranda ne var Ha Eun?" bu sorduğu soruyla küçük çaplı bir kahkaha attım. Namjoon sinirlenmiş olacak ki masasından kalktı ve bana doğru yürümeye başladı. "Sana bir soru sordum. Aranızda ne var?" sinirlenmeye başlıyordum. "Seni ilgilendirmez Namjoon" iyice yaklaştıktan sonra yüzüme eğilerek "Sana söylemiştim Ha Eun senin hakkında ki her şey beni ilgilendirir."
bende ona yaklaşmıştım artık iyice sinir kat sayım artıyordu. "Hangi mevkiyle,hangi hakla? Namjoon hayatımdan siktir git ve hayatıma bulaşma sen benim için artık hiç bir şeysin anlıyor musun? Ve bunun sebebi sensin." ondan uzaklaşarak kapıdan çıktım. Tabi kapıda Jimin'i görmeyi beklemiyordum. Ne zamandan beri burdaydı ve ya bizi duymuş muydu? Gerçi duysada duymasada bu beni ilgilendirmez cidden artık hayatımdan çıkmalarını istiyordum. Jimin'e küçük bir kafa selamı verdikten sınıfa doğru yürümeye başladım. Tabi ki de dersi ekicektim hatta ekmemek için bir sebep bile bulamıyordum.
Otoparka gittiğimde arabamın önünde beni bekleyen Jimin'i görmemle adımlarımı biraz daha hızlandırdım.
Jimin beni görünce yüzüne bir gülüş yerleştirmişti. Kalbim bir anda hızlanmıştı. Neden böyle oluyordu Jiminden kaynaklı olma ihtimali var mıydı? Ah hayır hayır kesinlikle ihtimal bile vermiyordum sadece hızlı yürüdüğüm içindi. Jimin'in yanına vardığımda gülümsemesini büyültüp konuşmaya başlamıştı. "Ha Eun sanırım artık öğrendin Namjoon benim arkadaşım. Ve biz aynı evde kalıyorduk bir kaç gün öncesine kadar ama o bir anda sürekli bana sinirlenmeye başladı. Bende dayanamayıp evden ayrıldım. Bu günde yine öyle bir tartışmamıza şahit oldun. Sahi Namjoon'u nerden tanıyorsun?" düşünmeden cevap verdim "Eski sevgilim ve yeni matematik öğretmenim." söylediğim şeylerle Jimin'in gözleri kocaman olmuştu. Neye şaşırmıştı ki bu kadar. Biraz daha bana baktıktan sonra gözleri normal boyuta dönmüştü ve konuşmak için ağzını araladı "Sanırım şimdi anlıyorum. Yani bu yüzden bana sinirleniyordu.Sanırım seni hala seviyor." gülmüştüm bu dediğine ve sonra tekrar sözü ben devraldım. "Banane bundan Jimin. Ben onu sevmiyorum. Neyse atla hadi seni gitceğin yere bırakayım." Jimin bir arabaya bir bana baktıktan sonra kafasını olumlu bir şekilde salladı.
                     ➰➰➰
Jimin'i bir otele bıraktıktan sonra bende evime ulaşmıştım. Ev bana çok boş geliyordu bunu söyleyeceğimi hiç düşünmezdim ama Jimin'in varlığını özlüyordum sanırım. Yavaşça odama çıkıp duşa girmek için kıyafet hazırladım. Tam duşa girecektim ki çalan zille bu eylemi bir süreliğine durdurmak zorunda kaldım. Üstüme bir bornoz geçirdikten sonra duştan çıkıp kapıya yöneldim. Gelen her kimse zamanlaması cidden çok kötüydü.
Kapıyı açtım ve gelen kişiye baktım. "Jimin! Senin burada ne işin var?"
Beni süzdükten sonra konuşmaya başladı. "Sadece canım sıkılıyor ve bende yanına gelmek istedim ve zamanlamam her zamanki gibi harika." bunları söylerken içeri girmiş ve kapıyı kapatmıştı bile. O bana yaklaştıkça ben geriye kaçıyordum. Sonunda beni duvarla arasına alınca boynuma doğru eğildi ve konuşmaya başladı. "Sencede artık tam zamanı değil mi? Seni istiyorum. Beni cidden zorluyorsun Ha Eun!" nefesleri boynuma her değdiğinde titrememe sebep oluyordu. Ama buna hazır değildim. Her ne olursa olsun ilkimin böyle olmasını istemiyordum. Jimin'i biraz ittirdim ama bir faydası olmamıştı. "J-jimin b-bırak." dediğimde kafasını yavaşça boynumdan kaldırdı ve yüzüme baktı. Bakışları rahatsız ediyordu ve ben ilk defa utanarak gözlerimi kaçırmıştım bir insandan. Jimin benden uzaklaşmaya başladığında kendimi bir boşluğa düşüyor gibi hissettim ama sadece biraz zamana ihtiyacımız vardı. Ben emin olmak istiyordum sadece.