019

192 19 7
                                    

« yoona's point of view

KASALUKUYAN akong nasa loob ng kotse papuntang airport ng biglang may tumawag sa akin. Pagkakita 'ko ay isa itong unknown number. Teka, sino kaya 'to?

Sinagot 'ko ito at nagulat sa aking narinig.

[TIFFANYY! kailangan ka namin ngayon dito! Si Jungkook kailangan ka niya! Please.]

Teka na wrong number ata si Jin. Oo si Jin. Si Jin ang tumawag at sa palagay 'ko, na mali sila ng tinawagang numero. Well, hindi 'ko naman sila masisisi kasi halos magkapareho lang kami ng number ni Tiffany unnie at ang huling numero lang ang pinagkaiba nito. Siya, 8, ako, 5.

Pinatay ko na ang tawag at pinakalma ang aking sarili. Hindi puwede, Yoona. Hindi ka na dapat pa'ng mag-alala.. hindi.

Sa huli, nanalo parin ang puso ko. Pina u-turn ko kaagad sa driver ang sasakyan at tsaka ko binigay ang address. Promise.. last na talaga 'to.

(pasingit; weh?)

Nang makarating ako doon, nakabukas ang pinto kaya pumasok na ako. Kaagad ko'ng narinig ang mga sigawan kaya dali-dali ko'ng hinanap ang mga tinig na iyon hanggang sa makita ko sila Taehyung at Jungkook na nag-aaway kaya pinigilan ko sila.

"Y–yoona?" Sabay-sabay nilang sambit.

I stare at them with cold eyes. Pilit na huwag magpakawala ng kahit anong emosyon. Kasi sa oras na mangyari 'yon. They would know my feelings. Kung ano talaga ang nararamdaman ko. At iyon ang ayaw ko'ng mangyari.

"Stop it, will you?" Malamig ko'ng saad. "Kasi kahit anong bugbugan pa ang maganap diyan, walang mangyayaring solusyon diyan sa pinag-aawayan niyo."

Natahimik silang lahat kaya ayun na ang ginawa kong signal para umalis. Pero bago pa man ako makaalis, narinig kong may tumawag sa akin kaya huminto ako pero hindi na nag-abala pang lumingon.

"E pano kung ikaw ang dahilan ng pag-aaway namin?"

Nagulat ako don pero hindi ko na pinahalata kahit pa nakatalikod parin ako.

"E bakit kailangan niyo pa'ng magsuntukan? I'm just a nobody afterall." Banggit ko pagkatapos ay lumabas na atsaka sumakay na sa kotseng kanina pa naghihintay.

Kaagad rin namang binuhay ng driver ang makina ng kotse at pinaandar na ito papuntang airport.

---

note; hi! sorry for the long wait. by the way, sorry for this 300+ words ud. hindi na kasi kinayanan ng utak ko.

friend | on-goingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon