Anna Wazówna i Ja

Bitwa o Honor

Na drugi dzień zastawiliśmy zasadzkę w lesie i stawiliśmy się do bitwy. Gdy Husaria stała naprzeciwko Rusinów  leżeliśmy na ziemi i w skupieniu myśleliśmy o losie Ani.

Nagle bitwa się zaczęła i czekaliśmy tylko na znak od Hetmana . Konie ruszyły w stronę Rosjan i Hetman dał sygnał , wyłoniliśmy się z lasu i  z nienawiścią w oczach strzelaliśmy. Niestety strzelono mi w płuca i straciłem przytomność . Bitwa toczyła się na naszą korzyść . Po walce obudziłem się na stole medycznym, spojrzałem na hetmana i zasnąłem na zawsze ... Obudziłem się, a obok mnie była Anna Wazówna, która wytłumaczyła mi kilka ważnych spraw. Powiedziała, że to ode mnie zależy  czy zostanę w obecnym wymiarze czy wrócę do swojego realnego życia. Gdy spytałem się Ani dlaczego ona nie wstała, odpowiadała, że dowiedziała się o tym za późno. Bez namysłu pożegnałem świat ludzki na zawsze i poszedłem w dal za Anną ...