Ben,ben vaz geçtim sanırım senden. Madem insanların kalbini kıracak kadar sertsin ben umut edemem seni. Madem insanları üzecek kadar keskin dilin ben duymak istemem beni sevdiğini. Sahi neden böylesin sen? Çok mu zor esnek olmak,çok mu zor tatlı dil? Kafamın içinde dev bir dünya var ve sanırım sen o dünyaya ait değilsin. Beni de üzmeni istemem mesela. Büyün,ihtişamın kaybolur sonra. Gelir misin bir gün inan bilmiyorum. Eğer dedikleri kadar kötü biriysen değişmeden çıkma yoluma. Ama benim bildiğim gibi iyiysen gel. Gel,kapım daima aralık sana. Bir kaşık aşkta boğardım seni biraz umut verseydin eğer. Of me diyorum ben. Gelme ya gelme. Kafamın içinde güzelsin sen kal sakın gelme. Gelme ki kazanayım. Şimdilik hoşçakal.
