Maybe This Time

Chapter 3 [Part 2]

Chapter 3 (Part 2)

Pagising ni Vince sa umaga ng kaniyang flight, siya ay umangat sa kama niya at dumiretsyo sa kubeta at nagsimula ng maligo.  Nakapag impake na si Vince nung gabi palang at nag suot na siya na kanyang damit pagkatapos niyang maligo.

Bumaba na si Vince sa reception ng kanyang hotel apartment, nakaabang na ang driver sa harap ng hotel.

Ito na siguro ang time ko para makalimot ang mga natitirang kirot ng puso ko dahil kay Melissa. I need move on from the past and if I'm gonna keep holding onto it, then what future would I still have.

"Good morning, Mr Anderson."

"Good morning."

Pumasok si Vince sa kotse at hinatid siya ng kanyang driver sa airport.

-

Pagdating ni Vince sa airport, siya ay nakapag check-in na sa eroplano. May naramdaman si Vince na parang may nakatingin sa kanya sa likod niya.

"Vince..."

Vince recognised the trembling voice from afar. How could he forget that sad voice?
Tumalikod si Vince at tama ang kaniyang kutob.

"Melissa..."

Lumakad ng papalapit si Vince kay Melissa.

"Anong ginagawa mo dito?"

"I- I just wanted to say...g-goodbye."

"Paano mo nalaman na paalis ako?"

"Sinabi sakin ng Tita mo."

Melissa looked down and Vince stared down at her. He could see the tears streaming down her face. Hindi ni Vince maintindihan kung bakit pa pumipilit si Melissa. Kahit alam niya na nasasaktan parin siya, gusto niya parin si Vince. Makikita mo palang sa mga mata niya, na magang-maga sa kakaiyak. Andaming tanong ni Vince sa sarili niya kung bakit ang taong sinaktan siya, patuloy parin siyang minahal.

I broke her spirit, her heart and I wish to not push her anymore to break her soul.

"Melissa, kailangan ko na umalis. Mag ingat ka sa paguwi."

Hinalikan ko ang noo ni Melissa at tumalikod ako. I felt a hand grab my arm.

"Please, don't leave."

Tumalikod ako ulit at hindi ko na kaya harapin si Melissa. Mabuti at ako ay paalis na. Hindi niya na ako makikita.

"I am sorry, Melissa. I am sorry for everything na ginawa ko sayo and you don't deserve this. And you don't deserve a jerk like me ever. Kasi alam ko one day, magiging mas masaya ka ulit. And it won't be with me..."

"No! Ikaw ang mahal ko! Kahit sinaktan mo ako, bakit ganun parin? Hanggang ngayon ikaw parin ang nilalaman ng puso ko. Kahit araw araw tinatanong ko sa sarili ko, 'bakit ganto tayo ngayon? dati naman masaya kami. Sana hindi ako nagpakatanga.' "

She poured out all the hurt. She was grieving for the love she didn't deserve.
I became more determined about leaving the States for quite a while. Kaya tama lang na umalis na ako sa harap niya, para makalimutan niya na ako.

"Melissa... makinig ka saakin. I can't be with you. I know what we went through in the past left a wound in your heart. Pero if we are constantly seeing each other like this, I don't think we could ever heal. And it breaks me to see that you're like this. Because I love you, Melissa."

"Then be with me..."

"I can't."

"Bakit? You loved me before and you say you love me now, but why does it have to different?"

"Kasi nasasaktan na rin ako tuwing nakikita ka. I can't give you the love that you deserve. I do love you, but it's not like that anymore."

Niyakap ko si Melissa ng mahigpit. Tinulak niya ako palayo, "No! No! No!"

Nakita ni Vince na tumatakbo ang body guard ni Melissa. At napalingon din si Melissa habang tumakas si Vince patungo sa kaniyang eroplano napapaalis na.
Melissa was once again heartbroken, she felt on her knees as she realised the man she first loved had left her.
Vince got on the plane on time. Inisip ni Vince na ito na ang pagkakataon niya para mag simula ng bago. Para maka move on sa kaniyang mga nakaraan.