The Silent One --BTS Jimin--

Avond

In de avond zitten we op bed. De tv staat aan en we kijken weer een dansprogramma. Jimin kijkt geconcentreerd naar het beeld, ogen flitsen over het beeld.

Ik leun iets naar achteren en voel Jimin's arm. "Oh sorry" mompel ik en ga weer recht zitten "Nee het is oke" zegt Jimin en we kijken elkaar aan.

Jimin duwt zich iets omhoog en pakt me soepel onder mijn oksels. Hij zet me neer tussen zijn benen en knuffelt me. Mijn rug tegen drukt zijn buik aan.

"J-jimin?" Vraag ik, zijn onverwachtte reactie had me kippenvel gegeven. "Koala" mompelt hij in mijn haar en leunt naar achteren "Je mocht niks zeggen wist je nog?".

Jimin speelt met mijn haar en trekt mij dan weer tegen zich aan. Ik lig nu achterover en tegen hem aan "Ik was best geschrokken dat je zei dat het je vader was"

Ik blijf stil, ik was natuurlijk ook geschrokken om opeens mijn vader te zien. "Het is goed dat we morgen weggaan, straks komt school ook nog op ons af" Ik voel Jimin's adem tegen mijn wang.

Ik leg mijn hoofd neer tegen die van Jimin en hij pakt mijn handen vast die op mijn buik lagen. "Je voelt koud aan" mompelt Jimin die met zijn duimen over de ruggen van mijn handen gaat.

Een van zn handen komt op mijn voorhoofd. "Mis-" ik wil gaan praten maar Jimin sust me meteen. Ik probeer om te kijken naar hem maar het lukt niet, mijn nek doet pijn.

Ik geef me over en lig slap tegen hem aan. Ik voel zijn ademhaling en zijn hand gaat weer terug omlaag "Eva" mompelt hij weer en ik voel dat hij in mijn oorschelp bijt. 

"Zullen we slapen? Je zult best moe zijn denk ik" Jimin's lippen gaan langs mijn oor en er gaan rillingen over mijn rug. Ik schud mijn hoofd en wijs naar de badkamer, nu ik toch niks mag zeggen doe ik het wel in hints.

"Oke, ik ga me dan omkleden" zegt Jimin en ik duw mezelf omhoog. Ik loop naar de badkamer en zie als ik de deur dichtdoe dat Jimin naar me keek. Het is zo gek, ik heb dit nooit gehad. 

Ik sta onder de douche, warm water komt op mijn lichaam. Dit zal ik voor een paar dagen denk ik weer moeten missen. Terwijl ik van de warmte geniet denk ik na. 

Wat zou Jimin nou leuk van me? Wie zal er verliefd worden op zo'n mislukt meisje zoals ik? Hij is eigenlijk perfect. 

Zacht haar, vrolijke lach, mooie ogen, goed lichaam, lief karakter. En ik? Met een zucht doe ik de kraan dicht en pak ik een handdoek om het hoekje van de douche. Ik sla het met een zucht om me heen en kijk in de spiegel. 

Ik snif en droog me af, kleed me om en kam mijn haren. Als ik de deur opendoe zie ik Jimin staan in de kamer en hij kijkt om met een lach "Hey Eva" maar als hij mijn gezicht ziet zakt de lach meteen "Wat is er?" 

Ik loop naar hem toe en hij neemt me in zijn armen "Het is oke" Mompelt Jimin en aait over mijn hoofd. Hij weet niet eens waarom ik dit doe maar toch troost hij me en houdt hij me vast. 

"Kom, je bent moe" Jimin pakt mijn hand en neemt me mee naar het bed "We gaan slapen". Jimin slaat de dekens open, ik ga liggen en hij komt erbij.

Ik kijk naar Jimin en hij lacht naar me "Slaap lekker". Ik knik en kruip tegen hem aan. Mijn hoofd bij zijn borst en Jimin doet een arm om me heen om me dichter tegen zich aan te drukken. 

Ik voel me thuis bij Jimin, alleen weet ik niet hoe precies. Hij is me dierbaar geworden, in een redelijk korte tijd. Ik hou van hem. 

"Ik hou van je" hoor ik boven me en ik krijg een lach op mijn gezicht "Onthoudt dat" zegt Jimin weer en hij drukt een kus op mijn hoofd "Voor altijd"