"Sobrang nakakastress na talaga tong semester na to grabe!" I groaned as a sign of tiredness that is all over my body. Ganito pala kahirap maging kolehiyo. Kaya hindi ko alam kung bakit nagagawa ng iba na aksayahin ang ipinapang-aral sa kanila.
"Kesa magreklamo ka dyan na stress ka na, halika na't umalis na tayo para pumunta sa kabilang university." Pag-yaya sakin ni Laurent na kagrupo ko sa thesis na aming ginagawa ngayon. Kasama pa ang isa naming kagrupo na si Melody.
Iniisip ko na lang na magiging worth it lahat ng hirap ko ngayon. Na wala pa ko sa kalahati ng buhay ko.
"Sige, tara na." Pag-yaya ko sa kanilang dalawa ngunit deretso lang kanilang mga mata sa akin
"What?" I asked the with a confusion that's written all over my face.
"Anong 'what?' Didn't you bring your car?" Melody asked in very irritating voice.
Umiling na lamang ako sa kanila at nakita kong napasapo sila sa kanilang mga noo at patuloy na umiiiling. Napairap na lang ako dahil hindi ko maintindihan kung bakit kailangan lagging magdala ng sasakyan.
"You're an Alvarez, kaya wag mong sabihing wala kayong pambili ng sasakyan. You're dad is a successful businessman while you're mom is a known doctor not only here in manila. So bakit wala kang sasakyan? Aber?!!" I sense some irritation in melody's voice while she's telling me my background/
Oo may sasakyan ako sa bahay hindi lang isa. Dahil yun ang madalas na ibinibigay na regalo sa akin ng daddy pati na rin kuya. Hindi ko lang gusto na magdala lagi ng sasakyan, at madalas din akong nag cocommute dahil less hassle. Tumawag ka lang sa grab, may driver ka na kumportable ka pa.
"Aren't we supposed to go to the other university or just continue lectureing me for not bringing my car?" taas kilay kong tanong sa kanila dahil ayoko ng pahabain pa ang usapan naming na mauuwi lang din naman sa panenermon nilang dalawa sa akin.
"Fine Saph, let's go!" Iginiya na kami ni Laurent sa kanyan g sasakyan dahil sasakyan na lamang nya ang gagamitin dahil sinuggest ko na less hassle atsaka para magkakasama na din kami.
I'm thinking of bringing my car. Naisip ko lang na baka nga tama sila hahaha.
After 30mns. Of drive plus the traffic we arrived at the university. The school is owned by Laurent's family and is one of the best known university when it comes to medical. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi ditto nag-aral si Laurent gayung may sarili naman silang eskwelahan.
Mom is an alumni of this school. Just for an information lol.
Pinapasok na lamang kami ng guard at nagtuloy tuloy sa opisina ng school director. Hindi pa ako nakakapasok sa eskwelahan na to kahit na magkaibigan kami ni Laurent.
Hindi ko alam kung bakit ganito yung nararamdaman ko. Bakit biglang kumakabog yung dibdib sa bawat hakbang na ginagawa ko paakyat sa hagdan patungo sa opisina ng school director.
Hindi naman ako dapat kabahan, dahil unang una wala naming mangyayaring masama sa akin dahil may mga kasama ako.
Pagpihit ko ng doorknob, nakatalikod pa lamang ay alam kong siya yon. Hindi ako pwedeng magkakamali dahil kilalang kilala ko siya.
