Aurora: (Saçımı toplayıp salona indim ve...Tanrım!!)"Aman Tanrım!!"
Damian: "Hey, bebeğim.Sakin ol lütfen."
Aurora: "Her yerin kan içinde, NASIL SAKİN OLABİLİRİM?!"
Damian: "Tamam,haklısın.Ama yardım lazım diye sana geldim."(İnledim)"Sanırım durumum azıcık ağır."
Aurora: "Az mı?Azıcık mı?!Tanrım haline bak hastaneye gitmeliyiz."
Damian: "Bu şekil de hastaneye gidemem ben.Yardım edebilirsin bana,sen bir doktorsun bebeğim en iyilerinden."(Gülümsedim)
Aurora: "Sence evimde araç gereç var mı?"
Damian: "Yok mu?"
Aurora: "Var."
•••
Aurora: "Yani Batman'sin ve bunu bana şimdi söylüyorsun."(Kolundaki bandajı sıktım.)
Damian: (İnledim)"Üzgünüm ama-"
Aurora: "Lütfen seni tehlikeye atmamak içindi tarzı bir klişe söyleme, sakın."
Damian: "Peki...söylemem o zaman"
Aurora: (Başımı ovdum)"Normalde...nasıl hallediyorsun?"
Damian: "Normalde kendim hallediyorum bebeğim.Hani ben de tıp okudum ya?Ama bugün biraz ağırdı sana geldim.Babama gitseydim kızacaktı, kendime dikkat etmiyorım diye söyleniyor zaten."
Aurora: "Aman ne güzel senin için endişeleneceğim sürekli?Ne şans ama.."
Damian: "Üzgünüm. Söylemeliydim."
Aurora: "Evet.Söylemeliydin."(Nefes verdim.)"İyi misin?Nasıl hissediyorsun?"
Damian:(Gülümsedim)"İyiyim."(Elini tuttum)"Teşekkürler.Söz bir dahakine kan ile değil çiçekle geleceğim."
Aurora: (Güldüm) "Aman ne komik Damian."
Damian: (Ayağa kalktım.İnledim.)"Eve gitsem iyi olacak."
Aurora: "Burada kalabilirsin.Yardım edeyim mi?"
Damian: "Beni nasıl kaldıracaksın?"
Aurora: "Yardım ederim...denerim."
Damian: (Kalktım.) "Ben hallederim." (Odaya gittim ve yatağa yattım)"Sen uyuyordun değil mi?Saat gecenin 3'ü."
Aurora: "Önemli değil."(Gülümsedim)"Uyu hadi.Sabah işe gidersen seni döverim.O yarayla hiç bir yere gidemezsin."
Damian: (Gülümsedim ve onu öprtüm.)"Gitmem.Uyanmanı beklerim bebeğim,söz."
