XXII 'NIEBO CZUJĄC'

306 56 4
                                    

poczuła niebo na rękach swoich
mówiła, że śmierci się nie boi
zaprzeczała łzami
biła się z myślami

wiecznie sfrustrowana
miłości się obawiała

i szeptała, że kochała
w niebiosach zabłąkana

poczułem niebo na rękach swoich
myśląc, że rana się zagoi

23rd march, 2018
@ angelictouches

dla mojej gwiazdki kochanej; dobrego anioła, kochającego i troszczącego się o mnie jak o siostrę. ratujesz i sklejasz moje serce za każdym razem ¡ kosodrzewina

TEENAGE FANTASIES, ᵖᵒᵉᵐˢOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz