Hiç Sevilmedik!

1.Bölüm

"Baba lüten baba bırakma beni, babaaaaa"
Cığlıklarım sana yalvarışım hiçmi sızlamadı kalbin baba hiçmi acımadın senden olan bi parçaya hayata küsmüşken bir de sen attın tekmeyi."ben senin baban değilim anan da seni sevseydi bırakıp gitmezdi zaten seni başıma bela etti sanada o ananada lanet olsun basımın belaları, sefiller artık yeni evin burası ne baban var nede anan" kalbime bıçak saplanmış gibiydi yere yığıldım kaldım o an herşeyden nefret ettim bi baba hiç kendisinden olan bi parçaya nasıl bunları diyebilirdiki. Herşeyi söyledi arkasına döndü ve yavaş yavaş gitmeye başladı arkasından ne kadar bağırsamda bakmadı bile "baba benim senden baska kimsem yok bırakma beni burda babaaaaa lütfen babaaaa. Gitme ne olur!"

"Arsen! Arsen! Arsen! Uyan kabus görüyosun." "hııııhhhhh hııh, ceyda!"
"Tamam, tamam yavrum geçti kabustu sadece, iyimisin şimdi." derin bi nefe aldım " iyiyim ceyda sağol. Gene aynı kabusu gördüm her gece uyuduğumda bu kabusu görmekten bıktım. O gün aklımdan hiç çıkmıyo ceydaa ne yaptım da bu kadar acı cekiyorum ceydaaa. Sadece bu hayata geldim tek suçum buydu!" " tamam arsen bak yavrum senin suçun degildi sen sadece bu zorlukların üstesinden gelmeye calisan bi kızsın, sen güçlüsün, toparla kendini yaww." omzuma bi yumruk attı ve gülümsedi seviyorum ben bu kızı yaa " ii ki varsın ceyda" "yaa kızım bak duygulandırıyosun ya, sende ii ki varsın" dedikten sonra atıldı üstüme ve bana sımsıkı sarıldı boğuluyorum desemde durmadı ama ben yanına kalırmıyım ittim üstüne çıkıp gıdıklamaya başladım sonra dur dur dedi ölücekti az daha durmasam neyse kalktım üstünden doğruldu yarın okul var hadi yat dedi yatağına doğru yürümeye başladı. Bende tekrarda kafamı yastığa koyup uyumaya çalıştım ama uyuyamadım. Tekrardan o kabusu görmekten korkuyordum çünki. Tavana dogru döndüm ve öylece izledim...

*Saat 7.00 ydı kalktıgımda ceydayı uyandırdıktan sonra yüzümü yıkamaya gittim o sırada daha ceyda uyumakla meşguldü bu kız hic akıllanmıycak ya dedim kendi kendime. Tekrardan odaya geldim ceydayı kaldırmaya çalıştım sonunda kalkabilmişti. " günaydın ceyda götünde pireler uçuşuyodu" dedim sırıttı günaydın deyip lavaboya doğru gitti. Okul kıyafetlerimi giydim cantamıda alıp aşağıya indim canım hic kahvaltı yapmak istemiyordu malum burası özel pansiyon değildi yetimhane yurduydu kahvaltılar bile bi recel bi caydı ayakkabılarımı giyip dısarıda ceydayı bekledim o sıradı yurt müdürü banu hanım sabah azarı için yanıma geliyordu galiba geldiği gibi azını açıp gene bi torba laf yiyecektim. " arsen burası babanın evi degil istedigin gibi hareket edesin. Sana saatinden önce okula gidilmeyecek deniliyosa bunu yapacaksin eger yapmiycaksan burdan toz olup gidersin senin ilk geldigin gunden beri bas belasi olabilecegini biliyordum zaten simdiye kadar dayandigimiza dua et yoksa o sokaklarda pecete satardın." dedi ve nefes aldı keske konusurken nefessiz kalsada geberse dedim " banu hanım burasıda sizin degil devletin yurdu burda müdürsünüz diye herkeze gelisi guzel laf edemezsiniz!" dedim ve ceydada cikmisti yanima gelip beraber hemen cıktık tam azını açmıstıki biz yurttan cıkmıstık oh olsun o banu karısına. Elimde olsa bu yurtta bir dakka bile kalmazdım bi annem terketti diye isitmedigim laf kalmamıstı ama artık dokunmuyodu alışmıştım. Okula girdik sınıfa doğru yürümeye başladık o sırada merdivenden cıkan özgürü gördüm yanındada tabikisi hic vazgecemedigi kankileri vardı sınıfa girdik yerimize gecerkenden onlar girdi özgü direk cantasını atıp beni kolumdan tuttuğu gibi duvara itti ve bağırmaya başladı "seni ucube pislik dünkü yaptıklarını yanına bırakmıycam allahın belası yetim kendini ne bok zannediyosun istesem seni bu okuldan da o yetimhanedende attırırım ama senin bir yalnız olduğunu düşünürsek sürünmeni tercih ederim" dedi. Tam elimi yumruk edip yukarı kaldırmıştım ki bileğimi tutmuştu gözlerim doldu ama ağlamak istemiyordum beni güçsüz görmelerini istemiyordum ceyda bağırarak özgüre bir tekme attı " eger hemen arseni bırakmazsan müdüre sikayet ederim" dedi özgür al ufaklık deyip beni duvara itti ve sınıftan cıktı o cıkar cıkmaz hemen lavaboya kostum sinirden ağladım hepsi sinirden di bi türlü bu siniri yenemiyodum artık bıkmıştım anlaşılan bugün okul icin ii bir gün degildi ceydaya " ceyda beni bugunluk idare et hic iyi degilim hava almam lazım" dedim ve sınıftan cıktım okul bahcesinde özgürü görünce yumruklarımı sıkarak okuldan cıktım.