bisiklet hırsızı

1.bölüm

yine sıradan bir gündü -yada ben öyle sanıyordum-okuldan eve geldim kardeşim eylül ağlamaktaydı kendisi daha dört yaşında olmasına rağmen çok bilmiştir sürekli beni sinir etmeye çalışır bundan bir hafta önce babamın ona bisiklet alması için tam üç akşam yemek yememiş ve üç akşam ağlamıştı

babamda bisikleti almaya ikna olmuştu

şimdi yine ağlıyordu anneme niye ağladığını sordum bisikletinin çalındığını öğrendim eylül anneme bisikleti benim aramam gerektiğini söyledi ne kadar dirensemde nafile annem benim aramamın uygun olduğunu söyldi bende mecburen sokağa çıktım her yere baktım yoktu sanki yer yarılmış bisiklet içine girmişti

kardeşimin kıyameti koparacağını bile bile eve doğru yürümeye başladım birde ne göreyim bir çocuk-sanırım benim yaşlarımda-dört -beş yaşlarında bir kızı eylül'ün bisikletine bindiriyordu hemen yakınlarına gittim ve bağırdım"hey sen bisiklet hırsızı..."

çocuğa bir şeyler söyleyip yanıma geldi "lütfen bağarma "dedi bende "kardeşimin bisikletini çalmışsın nasıl bağarmayayım" dedim" bak sana her şeyi açıklıcam , b
enim annem ve babam yok yani öldü kardeşime ben bakmak zorundayım ona istediği her şeyi almak zorundayım şimdi bisiklet istiyor we ben alamıyorum o yüzden hırsızlık yapmaya karar werdim sanırım sizin evin oradan geçerken bir bisiklet gördüm we çaldım biraz olsun kardeşimi mutlu etmek istemiştim "dedi haline acıdım ama hiç bozuntuya wermeden konuştum "benim kardeşim ne olacak peki  bisikletini bir çocuğa werdiğimi duyarsa kıyameti koparır "dedim "bulamadığını söylersin"dedi "peki bu seferlik böyle olsun "dedim we ewe dönmek üzere yola koyuldum

arkamdan bağardı"hey,senin adın ne ?" " deniz , ya senin adın ne biraz şaşırmış görünüyordu "gerçektenmi benimki de toprak "dedi we güldüm "tesadüfe bak, kaç yaşındasın?" "on sekiz"dedi "bende onsekizim "dedim

sonra ewe döndüm olanları düşündüm kardeşimede "bulamadım"    dedim çok ağladı ama öbür çocuk daha zor durumdaydı akşam yemeğinde babam "iki kardeş warmış  ebeweynleri  ölmüş çocuk kardeşine bakıyormuş onlara yardımda bulunacağım"dedi çok sewindim

ertesi gün okula gittim öğretmen sınıfa yeni birinin geldiğini söyledi içeri   çocuk geldi we toprak tam karşımdaydı ayağa kalktım "bisiklet hırsızı"  diye ciyakladı
herkez bana bakıp güldü öğretmen sinirli sinirli bana bakıyordu yerime oturdum we kafamı sıraya gömdüm
toprak tam arkamda oruyordu önüme bir kağıdın düştüğünü gördüm" kardeşine söyledinmi "yazıyodu"hayır yalan söyledim"yazdım tam ona werecekken öğretmen gördü çok kızdı bizi kütüphaneye gönderdi kütüphane görewlisi olan bekir abi çok acımasızdır bize bütün kütüphaneyi süpürttü sonunda zil çaldı koridora çıktık we ikimizde aynı anda"oh be dünya warmış dedik birbirimize bakıp güldük elime bir kaģıt werip gitti kağıtta "âşk tesadüfleri sewer "yazıyordu yanaklarımın kızardığını hisdettim kalbim çok hızlı atıyordu aman allahım yoksa bir hırsıza aşık mı oluyordum kafam çok karışmıştı...

♻dewamı gelecek...