Teenagers

Ep-18

Teenagers
part-18

နွင္းေသးေသးေလးေတြ တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္က်ဆင္းေန
ကတၱရာလမ္းမက်ယ္ႀကီးတြင္ က်ေနာ္နဲ႔luhan
စက္ဘီးေလးက ျဖတ္နင္းလာသည္

လမ္းမေဘးတစ္ေလ်ွာက္ စီတန္းေနတဲ့
ယူကလစ္ပင္စိမ္းေတြက ေလတိုင္းေလတိုင္း
သစ္ကိုင္းသစ္ခတ္ေတြရဲ့ ႐ိုက္ခတ္ေနသံ
ကိုၾကားပါရသည္

ပတ္ဝန္းက်င္က ညို႕မိွုင္းေနေသာ္ကား...
အလြန္မွ စိတ္ၾကည္လင္ေစပီး
ဒီလို ညေနခ်ိန္ ရာသီဥတုက စိမ့္စိမ့္ေအးေအးေလးနဲ႔
သေဘာက်စရာပါ

မ်က္ႏွာျပင္ကို ျဖတ္ပီးတိုက္ခတ္ေနတဲ့
ေလစိမ္းေတြျကား

စက္ဘီးကို ေလစုန္ဆန္
စီးနင္းလာတဲ့က်ေနာ္စက္ဘီးေနာက္တြင္ ...

က်ေနာ္အခ်စ္luhanက က်ေနာ္ခါးကိုဖက္ရင္း
သဘာဝနဲ႔ ရာသီဥတု လိုက္ဖက္ညီစြာ
႐ႈခင္းလွလွေတြကိုခံစားေနသည္ေလ

တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ေက်ာင္းကအျပန္
chenအိမ္မွ က်ဴ႐ွင္ လစ္လာျခင္းျဖစ္သည္

စကားေျပာစရာရိွသည္ဟုေခၚကာ
ယခု ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ထြက္လာျခင္းေပ

သစ္ေတာထဲသို႔ဝင္တဲ့ လမ္းဝေလးတြင္
က်ေနာ့္စက္ဘီးကိုဘရိတ္အုပ္လိုက္သည္

Se-ေရာက္ပီluhan

lu-ငါတို႔က ဒီေတာအုပ္ထဲဝင္ရမွာလား

se-လာပါ

စက္ဘီးကိုေျမျပင္ေပၚတြင္လဲွခ်ခဲ့ပီး
သူ႔လက္ကိုဆဲြေခၚရင္း သစ္ေတာလမ္း
ေလးထဲေျပးဝင္ခဲ့သည္

....

luhanက က်ေနာ္ကိုေက်ာေပးရင္း
ထင္း႐ွဴးပင္ႀကီးေအာက္တြင္ ရပ္ေနသည္

က်ေနာ္လည္း မေဝးလွေသာ
သူ႔အေနာက္တြင္ ကပ္ရပ္ေနပီး

se-luhan

ေခါင္းေလးကိုငဲ့ပီး အေနာက္ကို မ်က္လႊာေလးအသာခ်ၾကည့္သည္

လွတယ္luhan မင္းရဲ႕အရာရာတိုင္းက
လွေနေတာ့လည္း ကိုယ္ကလွတယ္ဆိုတဲ့
စကားလံုးနဲ႔ေတာင္ခိုင္းႏိႈင္းဖို႔မသင့္ေတာ္ေတာ့ဘူး
လွတယ္ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရထက္ ပိုႂကြယ္ဝတဲ့
စကားလံုးရိွခဲ့သည္ရိွေသာ္ မင္းကို တင္စားလိုက္မိမွာ..၊