CHAPTER III: HOT YOU IN COLD RAIN
"miss pakicheck naman siya. mainit po siya e."
dito pa rin kami sa clinic.
ramdam kong medyo nilalamig siya. medyo nanginginig siya habang akap akap niya yung bag niya. malamig dito sa loob ng clinic dahil sa bukas na aircon.
"miss he has a fever. 39° yung temperature niya."
ano kayang gagawin ko dito.
"pwede po ba syang magstay dito?"
"sorry miss, pero hindi na po pwede kaming magentertain ng students, kasi po kapag tapos na po ang school hours, kailangan na din po namin isara yung clinic. 2hours na lang po at tapos na ang school hours."
*phone rings*
"excuse me." sabay lagay sa tenga ang telepono.
habang may kausap yung nurse, bumalik muna ang atensyon ko dito sa may sakit kong KAALITAN este KAIBIGAN pala.
"hoy..alkyeme..e.este transfer gising ka muna."
"ok miss, I'll let both stay here within 2hours. Help him ha? I need to need to go. sensya na ha? all i can do now miss is give him proper medicines." dagdag ni nurse pagkatapos nilang magusap at ibaba ang telepono.
after niyang bigyan si alami...ekek ng gamot, ginising ko siya. tinulungan ko siyang makatayo.
sorry kung madami akong tawag dito sa lalaking to. hindi ko kasi matandaan ang pangalan niya, basta ang alam ko 'AL' yung start nun.
"ano bang ginagawa mo? nanantsing ka ba? makayapos ka naman. I think your taking advantage on me."
e hindi ko naman kasi alam kung pano ko siya tutulungan.
"ang kapal din naman ng mukha mo no? ikaw na nga tinutulungan jan e. Im just giving back the favor."
"You dont need to. I can help myself and dont think its a favor that i bring you to the clinic, dont mention it. just give me my bag."
Inalis niya kamay ko. at nagsimulang maglakad on his own.
Ang bigat kaya niya, tapos hawak ko pa yung bag ko pati na rin yung bag niya. Wonder woman ang strenght ko. Ngayon ko lang narealize, ang lakas ko pala.
Dun siya humiga sa hinigaan ko kanina. Gulo gulo pa nga yung bed sheet at unan, parang maton ang humiga.
"I'll go now, Just lock the door when you both leave." buti nalang mabait yung nurse. at buti pinagkatiwalaan niya kami.
Katahimikan ang namutawi sa loob ng clinic. Tanging Aircon nalang ang naririnig ko.
"Ito nga pala inumin mo daw sabi nung nurse," hawak ko yung binigay na gamot kanina at isang basong tubig.
"Huy. inumin mo to?!"
Tulog na siya. Hindi ko na pinilit siyang gisingin, sa tingin ko mas kailangan niyang magpahinga.
Dumaan ang isang oras, Ilang minuto na lang mag-e-8 na. Hindi pa rin nagigising si Alkyeme.
Nakakapanigas pala kapag hindi nagalaw at lalo na sa ganitong kalamig. Ginusto ko ding matulog pero sa haba ng tulog ko kanina, parang kahit mamayang gabi mahihirapan akong gumawa.
Sa tingin ko panis na yung laway ko. hindi ako makaimik, Even simple ehem, wala.
Umupo ako sa gilid ng kamang hinihigaan niya. Hinawakan ko yung noo niya, mainit padin siya, pero hindi kagaya kaninang nanginginig siya sa lamig.
