BÖLÜM 1

329 16 5
                                    

NORMAL BİR GÜNÜN BAŞLANGICI

-Kızııım hadi kalk artık okula geç kalıcaksın !

-Anneeğğ ! 5 dakika dahaa ...

- Hadi hadi kalk kahvaltı hazır .

- Tamam tamam geldim .

Annemle aramızda geçen kısa bir diyalogtan sonra hemen üzerimi değiştirip aşağı indim kahvaltımı yaptım ve hemen okul servisime koştum fakat son anda yetiştim . Ancak herzamanki gibi yer kalmamıştı okulumuzun popüler kızları en arkayı kaplamıştı ve bana her sabah olduğu gibi " günaydın beceriksiz piyanocu " dediler . Neyse ki seneye onlardan kurtulacaktım . Ayrıca onların benimle aynı liseye gitmeleri neredeyse imkansız çünkü benim notlarım onların notlarının hatta ortalamalarının 2 katı . -sadece parayla girebilirler ama inşallah öyle birşey olmaz ... - Ben bunları düşünürken okula geldik. Dolabıma kitaplarımı koydum ve koşarak müzik sınıfına gittim . En sevdiğim ders müzik - sizin de tahmin ettiğiniz gibi - Bizim derserimiz 30 dakika. Ama bazen sanki 2 saat sürüyormuş gibi oluyor. Okulum bitince eve gitmek için okul otobüsüne koştum ama yetişemedim . Dışarıda bir fırtına vardı ve yağmur yağıyordu. Yürümek zorunda kalmıştım . Korkuyordum . Hızlı adımlarla evime gittim . Evde hiçkimse yoktu fakat mezoforte  beni orada bekliyor olmalıydı. Eve girdiğim anda üzerime atladı . Mezofort'yle beraber yere düştük . Belli ki o da evde tek başına kaldığı için korkmuştu . " Artık korkmana gerek kalmadı " dedim ve bana bir cevap olarak " hav " dedi :D      

         Odama çıkıp üzerimdekileri değiştirdikten sonra aşağı indim . Camın önündeki koltuğa oturdum ve televizyonu açtım .Bir korku filmi vardı ve ben bu tür  filmleri hiç sevmem televizyona bakmadan değiştirmeye çalıştım kanalı . Olmuyordu . Televizyon takıldı diye düşündüm ama bir anda ışıklar gitti ve Mezoforte nin korkmuş bir şekilde havlamasını duydum . Onu yanıma çağırdım . - neyse ki köepeğim daha bebek olmasına rağmen kulakları iyi duyuyor - Hemen kucağıma atladı. " sen burada otur ben mum getireceğim dedim ve koşarak bir kaç tane mum buldum bu seferde çakmak bulamadım . yaklaşık 1 saat boyunca böyle oturduk  annemi aramaya çalışıyordum ama telefonumun şarjı bitmişti off bugün tüm uğursuzluklar beni buldu ...

PİYANİSTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin