''Bıktım annemle babamın kavgalarından gürültülerinden! Beni hiç düşünmüyorlarmı bunlar?'' Diyerek beremi başıma geçirerek söylene söylene evden çıktım ve kapıyı hızlıca kapattım. Merdivenlerden inerken ulaşamasınlar diye telefonumu kapattım. Evden çıktığımda her yeri kar kaplamıştı. Ama görüntü muhteşemdi. Yolda ayaklarımı karın içine göme göme yürüyüp sakinleşmeye çalışıyordum. Biraz soğukta kalayım hemen burnum kırmızı olur. Başımı kaldırarak yukarı baktım yüzüme soğuk buz tanecikleri düştü. Hoşuma gitmişti. Tekrar gülümseyerek başımı kaldırıp havaya doğru baktım.
Ve sonra kendimi yere kapaklanmış bir şekilde yerde buldum. Arkamdan biri hemen hızlı adımlarla önüme geçti ve şöyle dedi ''Özür dilerim yanlışlıkla çarptım yolun ortasında duruyordun göremedim o anda telefonumun ekranına bakıyordum kusura bakma'' dedi ve beni yerden kaldırdı. O an ki şokla ne diyeceğimi bilemedim ve ''Önemli değil'' dedim yüzümde hafif bir gülümseyle. Çocuk benim yaşlarımdaydı. Sarışın bir çocuktu ve çok tatlı görünüyordu. Onu incelerken ''tekrar özür dilerim'' demesiyle irkildim ve bende ''yoo gerçekten abartılacak bir şey değil'' dedim ve çocuk yüzündeki hafif bir tebessümle arkasını dönüp gitti. Çocuk çok şekerdi belki de hayatımda gördüğüm en samimi erkekti. Fakat annemle babam bu durumdayken bunları düşünmem iyi bir fikir değild. Hemen kendimi toparlamaya başladım.
Daha sokağa çıkalı 30 dakika olmuştu fakat eve geç kalma gibi bir derdim yoktu. Annem ve babama gerçekten çok kızgındım. İleride bir bank gördüm ve oraya gittim. Telefonumu açıp arayan varmı diye baktım ve arayan yoktu. Gerçekten beni çok öenmsiyorlar (!). Zamanla soğuyorum ikisinden de.
Kulkalığımı montumun cebinden çıkardım ve telefonuma taktım. Lana Del Rey açtım. Gerçekten sesi huzur veriyordu ve bu havaya göre çok iyi geliyordu. Müziğin ortasında telefon çaldı Arayan ''Annem''.
''Gelmişim akıllarına neyse ki (!)'' dedim kendi kendime fakat yüzümdeki ifade biraz farklıydı. O ifadeyi tahmin edebiliyorsunuzdur.
Açmadım telefonumu ''çalar çalar susar'' diye düşündüm fakat tam olarak 3 kez aradı. Ve sonunda dayanamayıp telefonu ''NE VAR!?!'' diyerek açtım. Evet biraz kaba davranmış olabilirim ama beni hiç düşünmüyorlardı ve kalbimi kırmışlardı. Annem kızgın bir sesle ''NEREDESİN SEN?!?'' Bu kadın kafayı yemiş olmalı. Hatasının farkında değilmiş gibi konuşuyordu ''Anne iyi değilim ve nerede olduğum seni ilgilendirmez'' diyerek telefonu yüzüne kapattım.
İiçimde bir boşluk olmuştu ağlamak istersin fakat ağlayamazsın, içinde garip bir his oluşur ya şu an tam da o duygu içerisindeydim. Ne yapıcağımı bilemiyorum ve bu moralle müziği dinlemeye devam etmedim kulaklığı telefonumdan çıkarıp cebime koydum. Kısık gözlerle etrafıma bakınmaya başladım. Gözlerim soğuktan yaşarmıştı. Ve gerçekten çok üşümeye başlamıştım. Eve gitmekte istemiyordum.
Bir iki metre ötede bir otobüs durağı vardı gözüm oraya çarptı. Tek bir insan vardı. Dikkatlice bakmaya çalıştım ve evet tahmin ettiğiniz kişi :). Onun olduğunu fark edince banktan kalktım ve oraya doğru yürümeye başladım. Canım sıkılmıştı tek başıma ve onunla konuşmak istiyordum kim olduğunu merak ediyordum.
Oraya doğru yaklaşınca bir araba yaklaştı ve binip gitti. Gittiğini görünce hemen duraksadım ve arkasından bakakaldım. Konuşamamıştım onunla. Çok arkadaşım yoktur benim bu yüzden belki onunla arkadaş olabilirdim ama...
Çok geçmeden yürümeye başladım. Bu sefer soğuk daha da çıkmıştı. Çok fazla üşüyordum. Eve gitmeye karar verdim.
Kapı hafif aralıktı. İçeri girdim babam salonda başını iki elinin arasına almış bir şekilde oturduğu yerde ileri gidip geliyordu, rahatsız görünüyordu. ''Ne oldu??'' diye sordum. ''Annen bizi terketti, Beste'yi çok sevdiğimi ve her zaman seveceğimi onu sürekli arıyacağımı ilet dedi''. Şok olmuştum.
Annemi hemen aramaya başladım telefonu kapalıydı belki şarjı bitmiştir diye düşündüm. ''Peki nereye gidiyor?'' dedim. Babam ''Annesinin yanına'' dedi. Gözlerim dolmuştu. Beni bu şekilde bırakamazdı buna hakkı yoktu. Odama çıktım yatağımın üzerine oturdum. Fakat kafamda bir şeyler dönüyordu. Ben onların neden kavga ettiğini sormamıştım, belki de gerçekten büyük bi sorundu ve annem haklıydı gitmekte. Aşağı inip babama olan biteni anlatmasını isteyecektim fakat babam da şuan üzgündü beni tersleyebilirdi. Bu yüzden sormadım ve yatağıma yattım.
Arkadaşlar bu benim ilk hikayem ilk defa yazıyorum amatörce olabilir (: yb lerde daha farklı konular gelişmeler olacak talep gelirse yazmaya devam ederim (:
