O-Ba//O.Özyakup

7.Bölüm

Bade ile Dilara'nın çalışacağı yerler belli olmuştu. Bade Beşiktaş'ın alt yapısında sağlık görevlisi olarak çalışacaktı futbolda. Çok mutluydu. Hem futbolculara daha yakın olacaktı, hem de Ozzy'yle daha çok görüşeceklerdi. Tabi orda çalışabilmesinde Sergen Hoca'nın da çok büyük katkısı vardı. Ama bundan Bade'nin haberi yoktu.

Dilara Acıbadem Hastanesi'nde çalışıyordu. Ama kendini Bade'nin yanına aldırmayı düşünüyordu. Bu zamana kadar hiç ayrı kalmadıkları için bu sefer kısa süreli ayrılık garip ve üzücü gelmişti onlara.

Bu geçen günlerde Oğuzhan ile Bade hala mesajlaşıyorlardı. Bade Oğuzhan'la konuşurlarken sana bir sürprizim var demişti. Çünkü artık daha yakın olacaklardı. Ee haliyle Oğuzhan da ona forma hediye edecekti. Onunda bir sürprizi vardı. Oda Bade'ye söylemişti sürprizi olduğunu.

Tabii bu olanlardan Dilara'nın ve takımdakilerin de haberi vardı.

Pazartesi gelip çatmıştı. Bade'nin ilk iş günüydü. Heyecanlıydı. Hemen kendine bir kombin yapıp giyindi ve hazırlandı. Mavi gözlerini ortaya çıkarmak için mavi tonları giyinmişti. Evden çıktı ve tesislere doğru yol aldı.

Oğuzhan ise tesislerde antrenman yapılacağı için kaptan olduğundan takımı bir araya toplayıp sahaya çıkmaya hazırlanıyordu.

Bade tesislere varmış, içeri girmek için kapıdaki güvenliğe elindeki belgeleri gösteriyordu. Güvenlik hemen Sergen Hoca'yı arayıp sordu. Sergen Hoca içeri al dediği zaman Bade'yi yollamıştı.

Bade içeri girdiği an daha çok heyecanlanmıştı. Hemen Sergen Hoca'nın odasını buldu ve oraya doğru yöneldi. Kapıyı tıklayıp içeri girdi.

-"Hocam merhaba. Ben yeni sağlık görevlisiyim."

Sergen Hoca Bade'yi tanıyordu. Bade'nin babasıyla yakın arkadaşlardı.

-"Merhaba kızım hoşgeldin. Gel otur şöyle biraz sohbet edelim. Bir şey içer misin?"

-" Yok teşekkür ederim sağ olun."

-"Sen belki beni tanımıyorsun ama ben seni tanıyorum. Biz babanla önceden yani sen küçükken çok yakın arkadaştık. Liseye kadar birlikte okumuştuk. Hiç ayrılmamıştık. Ama Üniversite'de baban başka yerlere gittiği için bi süre ayrıydık. Daha geçende duydum . Trafik kazasında ölmüşler. Benn çok üzüldüm kızım. Bilseydim sana her konuda yardım ederdim. Başın sağolsun. Okulunu bitirdiğini duyunca takımda da eksik vardı seni buraya aldırmak istedim. "

Bade hem şaşırmıştı, hemde sevinmişti. İki duyguyu birden yaşıyordu şuan. Ailesini hatırlayınca gözünden bir damla yaş geldi.

-"Pekii beni nasıl tanıyorsunuz? Ben sizi pek hatırlayamadım da. "

-"Babanla telefondan falan görüşüyorduk çok. Hatta bir ara annen eşim ve babanla falan tatile gitmiştik. Sonra sen doğmuştun. Baban sürekli seni anlatıyordu telefonda konuşurken. Sen küçüktün hatırlamaman normal ama telefonda görüntülü bile konuşmuşluğumuz var senle."

Bade kafasını sallayarak onayladı onu. Hemen gidip Sergen Hoca'ya sarıldı kendini tutamadı ve ağlamaya başladı.

-"Ben bilmiyordum Sergen Hocam yanii siz olduğunuzu bilmiyodum o kişinin babam Sergen adında birinden çok bahsederdi. Ben o kişinin siz olduğunuzu bilmiyordum. Hatta galiba sizin numaranız değişince daha görüşememişsiniz."

Sergen Hoca onayladı ve Bade'ye burada çalışırken giyecekleri kıyafet, çanta, ayakkabı gibi eşyalarını verdi.

-"İşin hayırlı olsun kızım. Bir derdin, sıkıntın olduğunda hiç düşünmeden gel söyle çekinme sakın. Bak sonra kulağıma gelirse bozuşuruz ona göre."

-" Merak etmeyin hocam. Sağ olun."

Bade ile Sergen Hoca karşılıklı gülümsedi ve Bade biraz Vodafone Park'ı yani yuvayı gezmek için izin isteyip çıktı odadan. Aklına ailesi geldikçe gözleri doluyordu. İçini boşaltmak istiyordu. Bir pencere kenarına hava almak için gitti, dışarıyı izliyordu ağlayarak.

Oğuzhan ise o sırada oradan geçiyordu ve Bade'nin ağlamasını yani bir kızın ağlamasını duydu. Hemen yanına gitti ve sırtından tutup ters çevirdi. Tam "Hey sen neden ağlıyorsun? Noldu? " diyecekti ki o kişinin Bade olduğunu gördü ve şaşırdı. Ağladığını gördüğünde ona sıkıca sarıldı. Doya doya sarıldı ona. Kokusunu içine çeke çeke sarıldı.

-"Bade? Senin burda ne işin var? Yoksaa yeni gelen sağlıkçı sen misin? İnanmıyorum!. Neden ağlıyorsun güzelim?"

Bade Oğuzhan'ı gördüğü zaman onun sarılışına karşılık vererek sarıldı. Aynı şekilde kokusunu içine çekti ve sımsıkı sarıldı ona. Biraz daha sarıldıktan sonra Oğuzhan'dan ayrıldı ve ona Sergen Hoca'yla konuştukları her şeyi anlattı. Babası aklına geldiği için ağladığını da söyledi . Çünkü onları çok özlemişti. Oğuzhan Bade'nin akan gözyaşlarını sildi. İçi gitmişti onu ağlarken görünce. Kendini çok çaresiz hissediyordu.

-"Ağlama güzelimm."

Bade Oğuzhan'la sohbet ederek biraz daha sakinleşmişti. Sonra takımdakilerle tanışma faslı geldi aklına ve heyecanlandı.

-"Şimdi ben takımdakilerle falan mı tanışacağım. Ayy ben heyecanlandım bi sanki. Oğuzhan, ya beni sevmezlerse napacağım ben?"

-"Saçmalama Bade. Sen sevilmeyecek bir kız mısın?"
-"Hemm ben seviyorum seni. Başkasının sevmesine gerek yok. Yanii arkadaş olarak seviyorum."

-"Teşekkür ederim. Yanii beni sevdiğin, bana değer verdiğin için. Benim yanımda olduğun için."

Oğuzhan gülümsedi ve Bade'yi kolunun altına alarak sahaya doğru yürüdüler.

Bade heyecanlıydı. Oğuzhan ise artık Bade'yi daha sık göreceği için mutluydu.

Eveett arkadaşlar bölümün sonuna geldik. Lütfen düşüncelerini yazarsanız çok sevinirim. Yazım yanlışı olursa lütfen maruz görün .😃