#ODIHmissingsomeone
Nung gabing yun tahimik akong hinatid ni Ivan sa bahay. Hindi na siya pumasok at iniwan na niya ako. Halos isang linggo narin ang lumipas pero hindi ko pa nakikita si Ivan. I'd tried to called but cannot be reach siya. Tumawag narin ako sa kanila pero hindi raw siya nakauwi simula nun.
"Nam.." pagtawag sakin ni Jam.
"I'm sorry." at saka siya tumalikod palayo.
*****
5months later...
Naging tahimik ang buhay ko simula nung nagpaalam si jam sa opisina. Sa NewYork narin siya naka base ngayon simula nung e promote siya ng dad niya bilang CEO. Ako? Mag-iisang buwan na rin dito sa Connecticut kasama ang mga kaibigan ko. Bago paman kasi kami mag graduate ng college ay napag usapan na namin na kung may ikakasal sa barkada magbabakasyon muna kami ng isang buwan bago siya tuluyang ibigay sa mapa-pangasawa niya. Kaya pangalawang bakasyon narin namin tu.
"Nam, ikaw ba kelan ka mag-aasawa? tanong ni Ella.
" Ella naman! Boyfriend muna. Wala pa ngang nakikita yan e." sabi naman ni Kristel.
"Ano ba naman kayo. Masaya na ako ngayon noh! At tsaka nagagawa ko yung mga gusto ko ng mag-isa." sabi ko habang nakatingin sa salamin.
"Ikaw bahala. Basta Nam, sinasabi ko sayo. Huh!." Sabat pa ni Ella. "Tara na nga. Limang araw nalang uuwi na tayo ng pilipinas. Tara na. Hanapan ka namin ng jowa."
Lahat nalang ng gwapo nadadaanan namin halos itulak ako ng mga nito. Pumunta kami sa bundok para mag hiking sana pero epic dahil wala. Kala naman siguro ng mga to pag maraming puno e bundok na. Pagkatapos namin maglibot pumunta naman kami sa isang restaurant. Tahimik dito at walang masyadong tao. Naiwan akong mag-isa sa mesa dahil yung iba nag restroom at ang iba naman busy sa tawag nila. Halos maubos ko na yung pasta at toasted bread sa kakahintay sa kanila bumalik pero tatlong oras narin sila wala.
"Hi. Are you with someone or a friend?"
Muntik na ako mabulunan pagka tingin ko sa kanya. Umiling nalang ako. Hindi narin ako maka sagot kasi puno ng pasta yung bibig ko.
"Nice." sabi niya at saka umupo at kumain narin ng dala niya.
Umikhim ako pero hindi niya ako pinansin. Sige parin siya sa pagkain ng mag vibrate yung phone niya at nakita ko yung babae na tumatawag.
"Why didn't you answered your girlfriend?" Yun nalang ang nasabi ko. Saka tumingin at nagpatuloy parin siya sa pagkain.
"Alright! I thought somebody is avoiding me." tumayo ako at lumabas ng restaurant.
I tried calling Ella but didn't answering my call. And then there's 1 message pop up in my phone.
"Nam, sorry but you have to go here now.!"
Hindi rin sinasagot ni Kristel ang tawag ko kaya nagmadali akong pumunta sa tinext ni Ella na place.
Pumasok ako sa isang bar. Nagdalawang isip pa akong pumasok kasi sobrang dilim pero dahil nag-alala na ako kung anong nangyari pumasok na ako. Pagdating ko sa loob mukhang nagkakagulo.
"Bakit sobrang dami ng tao. Ano bang....." halos malaglag panga ko sa nakita ko.
Yung taong matagal ko nang hindi nakikita. Yung taong gusto kung hingan ng sorry. Yung taong gusto kung yakapin dahil nami-miss ko na. Si Ivan.
"Nam! Here." Ella shouted
Umupo ako dun sa pwesto nila Kristel. Habang pinapanuod kumanta si Ivan.
"Gosh!! Why so cute!!!
" hottie! Look at me.!
Yan yung mga naririnig ko sa kakasigaw ng mga babae sa bar.
"Nam. What do want to drink?" Ella asked.
"Hard.!"
"Are you sure? Hindi ka naman umiinom ng hard diba.?" sabi pa niya.
"Eto naman si Ella ang slow. Ano kaba girl.! May pinagdadaanan yung kaibigan natin." Sabat pa ni Kristel.
Naka dalawang inom palang ako pero parang ang dami na. Hinintay ko si Ivan hanggang matapos yung banda nila. Tumakbo ako papunta sa harap ng bumaba sila sa stage pero naunahan ako at kung sino-sino na ang nababangga ko pero wala akong pakialam kasi gustong gusto ko na talaga makausap si Ivan. Tapos biglang may humila sakin palayo sa bar. Hindi ko na nakilala kasi hilong hilo na ako.
****
Kinabukasan nagising ako dahil masakit yung ulo ko.
"Morning."
"Morning.." pagtingin ko. My gosh! "What are you doing here?!" Sigaw ko sa kanya.
"Oops! Babe.. I should be the one asking you that. You're in my condo." he said smirking.
Muntikan na akong malaglag sa kama nung mapansin kung wala ako sa kwarto ko.
"Sorry.. Why am I here? Is something...? kinakabahan na tanong ko.
"Relax. Nothing happened between us. I'm not that guy who had sex with a drunken woman."
"Gosh.. Salamat naman." bulong ko sa sarili ko. At napaisip ako.
"Right! You're the guy who had shared my table.!" yun lang naman sinabi ko pero parang may sinabi akong maganda at napangiti siya.
"Yeah..thanks you remembered me. I was supposed to go home last night when I caught that two guys carrying you to their van and saw you unconscious. So yeah! I did what I have to do." He said while wiping his hair from shower.
"Thanks anyway. You are?"
"Vincent Clifford."
