Chapter Three: Remember

7 0 0
                                    

Nanlalaki pa rin ang mga matang nakahawak ang lalaki sa kanyang pisnging mamula- mula pa dahil sa malakas na paglapat ng palad nang tampalasang babae habang nakaupo sa isang sulok ng silid. Pakiramdam niya humiwalay ang diwa niya sa katawan sa lakas ng pagkakasampal nito sa kanya. Hindi niya alam kung saan naggaling lakas nito sa liit ng katawan nito. It’s a relief that he teleported himself back to the headquarters kundi mas nasaktan sya nito. How dare that woman hurt him like this! Hanggang ngayon ay naiinis pa nga rin sya sa katotohanang nahahawakan at nakikita sya ni Persephone kahit na isa lamang itong tao. Everything has been puzzling him. However, there’s one thing that confused him more than anything.

The spell didn’t work.

She could still see him even after he tried the spell on her. Sinampal pa nga siya.

This is not good. There was definitely something wrong because he couldn’t block her memories. Hindi niya sigurado pero sa tingin niya hindi pa lahat ng mga alaala nito tungkol sa kanya ay nagbalik. However, he knew the memories would be remembered eventually.

“Wow, nice style. The swollen face looks good on you.”

He ignored Aveira’s comment. Aveira is one of those who like annoying Darque. Ngunti di tulad ni Ash na palaging may mapaglarong ngisi sa mukha, bihirang makitaan ng ngiti si Aveira. She would often tell him insults with a passive expression. She always had this bored and serious look. But at least she wasn’t as loud as Ash.

Hindi niya namalayang nakaupo na pala ito sa tabi niya habang binabasa ang ilang death cards na hawak. “Oooh, this one’s going to die because of a nightmare.”

“This is your entire fault.” He grimly said as he leaned his back on the bench. “Kung ikaw ang sumundo dun sa mag- ina, malamang hindi nangyari to. I wasn’t even a grim reaper pero ako ang pinapadala kapalit niyo.”

Aveira just shrugged her shoulders at him. Bago sumagot ay inayos muna nito ang bahagyang nagusot na itim na bestidang ang haba ay umaabot na sa sahig. “The human world is overpopulated kaya naman madami ding namamatay. Nagkukulang din kami sa manpower no. Anong gusto mo sila na mismo ang magdala sa sarili nila. Wala pang direction sa waze kung pano makarating sa langit. At saka wag mo nga akong sisihin kung bakit ka niya nakikita ulit.”

Napabuntonghininga sya. Hindi niya alam kung anong “waze” ang sinasabi nito pero hindi na niya kinuwestyon pa. Hindi na rin siya nagtatakang alam na ni Aveira ang nangyari. He could even tell that everyone else in the headquarters already knew. Ash surely lives up to his reputation. The Grim Gossiper. Ngayon inaantay niya na lamang na ipatawag sya ng mga nakakataas.

“Oo nga pala,” Aveira said without averting her gaze away from the cards, “Death wanted to talk to you.”

He sighed.

Ito na nga. Alam niya na.

- - - - - - - - -



Marahan syang napabuntonghininga. Mula sa malayo ay pinanood ni Persephone  ang unti- unitng pag- alisan ng mga taong nakasuot ng puti at itim. Tanaw niya pa ang iisang puting lobong nasa kalangitan habang ang karamiha’y tuluyan nang naglaho sa nakikita ng mga mata. It was lingering, as if begging to stay much longer in the world. Like a soul desperately aching to live much longer.

Nang tuluyan nang mawalan ng mga tao ay nagsimula na siyang maglakad papunta sa direksyon kung saan nagmula ang mga ito. She wore a white lacey long sleeve dress so she could blend in with the people but in the end she had to wait for them to leave first.  With light steps over the grassy field, and a bouquet of white rose tied together with a white ribbon, she made her way towards the persons who might have been waiting for her. 

Soul Keepers: She Who Seeks DeathTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon