Gdy świat okala mroczna kurtyna.

27

Mówisz mi, że siedzę na brzegu,
Moje stopy obmywa woda,
A ja czuję się jakbym była na dnie,
Pustym, samotnym kamykiem,
Rzuconym w złości gdzieś daleko, w eter,

Mam wrażenie, że jestem bezsensem,
Nic nie znaczącym bytem,
Z duszą,
Z myślami,
Zranionym najbliższych słowami,

Zatopionym w podwodnej krainie,
Gdzie ból nigdy nie minie,