Ang Bayarang Babae - MAGDA (R18)

Simula

Simula

ALAS- DOS ng madaling araw ang oras na kung tawagin nila ay Oras ng hamog. Riot doon, riot dito. Rugby doon, rugby dito. Usok mula sa paghit-hit ng sigarilyo. Ang mga ito ay isa lamang sa tipikal na senaryong lagi kong nakikita.

Lumaki akong walang kinagisnang tunay na magulang. Palabuy-laboy sa gitna nang mausok at magulong lungsod ng Maynila. Limang taong gulang pa lang ako nang abandonahin ako ng mga umampon sa 'kin. E sa wala na raw silang maipalamon sa 'kin nang mga oras na 'yon.

Tsk! Sa t'wing naaalala ko 'yon, tang*na! Gusto ko nalang matawa.

"Punyeta kang bata ka. Ba't 'di ka pa naka-ayos, aber? " Agad akong napa-simangot nang marinig ko na naman ang matinis na boses ng baklang matronang 'to. Bwisit!

"Pasensya na, Madam ha? Kakagising ko palang kasi e," sarkastikong saad dito.

"O s'ya sige at pumunta ka na sa dressing room," nagmamadali nitong turan.

"Sunod nalang ako, uubusin ko pa 'to," sabay taas ng isang stick ng yosi.

Mausok ang buong paligid, mabaho, 'di ko alam kung anong klaseng amoy ang humahalo sa usok ng sigarilyo, nakakangilo.

Ang liwanag mula sa iba't ibang kulay ng ilaw ay nagsisilbi kong liwanag patungo sa loob ng Casa Reina. Ang Casa Reina ay isang bahay-aliwan. Mayro'n itong dalawang palapag na ang ibabang palapag ay nagsisilbing tanghalan ng mga Pokpok kung kanilang tawagin samantala naman ang itaas na palapag ay nagsisilbing rentahan ng mga parokyano kung gustuhin man nilang i-kama ang babaeng napili nila.

Papunta na 'ko sa dressing room nang ako'y mapapiksi sa gulat nang may humawak sa 'king pwetan.

"Hey, sexy!" saad ng huklubang matandang kano na may kasamang sipol.

Hindi ko 'to pinansin at nagdire-diretso lang ako nang lakad. Sanay na ako sa mga bastos na kalalakihan.

Limang taong gulang palang ata ako nang mapalibutan ng mga bastos, sinong hindi masasanay roon? Immune na, ika nga nila.

"Ateng, ano pa ang tinutunganga mo riyan? Magbihis ka na uy!"

"Ito na nga oh, bruhang 'to."

Namimili ako ng damit na maisusuot nang walang kaabog-abog akong natungin ni Amelia.

"Ilang taon ka na nga ulit, ganda?"  Kunot-noo akong bumaling dito.

Ayoko sa lahat ay 'yong tinatanong ang edad ko dahil sa tuwing binibigkas ko ang numero ng aking edad ay nagpupuyos sa galit ang aking kaibituran. Naikuyom ko ang aking mga kamao sa galit nang biglang lumitaw ang mga masasamang pangyayari sampung taon na ang nakakalipas sa 'king isipan.

"Dieci-seis," walang emosyong saad ko rito.

"Ay, oo nga pala! 'Di halatang menor de edad ka palang sa ganda ng kurba ng katawan mo. Ilang taon ka nagka-regla?" bulgar nitong tanong.

"Ang bastos naman ng tanong mo, Amelia," nakangiwi kong sabi.

"Anong bastos do'n sa sinabi ko? At saka babae rin naman ako kaya 'wag ka nang mahiya. Mayroon din akong dede," ani nito sabay hawak sa kaniyang dibdib, "pero 'di gaya ng sa 'yo. Malaki kasi masyado 'yang dyoga mo kaysa sa 'kin. Anong cup size ng bra mo?" humahagikgik nitong tanong.

Kahit kailan talaga pasmado ang bibig nito. Si Amelia ay matanda ng tatlong taon sa 'kin. Tulad ko nagta-trabaho rin siya dito sa Casa. Ang pinagkaiba nga lang namin ay siya may pamilyang umaaruga pero dahil nga sa hirap ay napilitan itong mag-trabaho para may makain ang pamilya.