[Aron's Point of View]
Heto ako sa gym ngayon.Kasalukuyan kaming nagpra-praktis ng basketball kasama ang buong team....
After A few hours.....Natapos narin kami sa aming praktis dumiretso ako kaagad sa locker para magkuha ng extrang damit upang magbihis at pagkatapos ay pumunta na ako sa car ko at nagdrive
While I was driving ay may nakita akong isang babae na parang familiar sa akin.Matapos kong maaninag ang kanyang mukha ay bigla akong napahinto sa pagd-drive
'Teka si Monika yun ahh....
Bakit hindi pa siya nakakauwi? Gabi na ah'Hininto ko ang car ko sa tabi niya, bumaba ako para makita ako ni Monika at nabigla ako sa reaksyon niya ng makita ako.
As in wahhh epic gal !!
Monika's POV
Hayy nako ilang oras na akong naghihintay dito ng taxi pero wala pa ring dumadating.
Nagulat nalang ako ng may biglang huminto na kotse sa harapan ko.
Patay! Baka kidnapper to mahal ko pa buhay ko.What if kung rapis? Pero may rapis bang magara ang sasakyan.
Luh na paparanoid na ako dito.Bumukas ang pinto ng kotse at iniluwa nito si Aron.Hay salamat si Aron lang pala.
"Monika bakit hindi kapa umuuwi, gabi na ah"-sabi ni Aron
"Ah a-ah kasi u-umm kasi ako laga ang mag-isang umuuwi sanay naman ako tapos kanina pa ako nag aantay ng taxi pero wala pa rin akomg makita....kaya heto"-sagot ko sa kanya my God nautal ako dun ah.
"Ah ganun ba sumabay ka na lang sa akin"- sabi niya, as in for real.
Kyaaahhhhhh~"A-ah s-sige okay"-sagot ko, its like a wish come true for me kyaaaahhh parang noon lang pinapangarap ko lang siya pero ngayon kyaaaaahhhh nakasakay na ako sa kotse niya.
Parang noon lang kinakausap ko siya sa litrato lang pero ngayon kyaaaahhh kinakausap ko na siya in personal.
Sumakay na ako sa kotse at ilang oras lang ay nandito na kami sa bahay how I wish na makasama ko siya ng mas matagal.
"Monika sayo talaga tong bahay nato? Ang laki ah, ang yaman yaman mo pero di ka nag papasundo meeon naman kayong kotse"-sabi niya with an amusement written all over his face.
"Hindi naman malaki ang bahay namin..Oo?meron kaming kotse pero sanay na ako kasi ayaw kung mamukhang mayaman dahil ayuko"sabi ko na nagwalang kibo
"Bakit?sabi niya na nagtataka
"Ganito kasi yun" I said with a big sigh
I think I would tell him my past in this case>>FLASHBACK<<
Nung bata pa kasi ako pumunta kami ng mall para bilhan ako ng laruan ni mommy pero nung araw na yun marong nangkidnap sa akin sa mall, wala pa ako masyadong idea sa kung anong nangyari. Well di rin naman ako magugulat kung one day eh kikidnapin ako duh sikat kaya pamilya namin nu. Kaya ayun sinabihan sila mom at dat na bigyan sila ng isang milyong piso kung hindi papuputokin nila ulo ko. Well one million is only one peso for us. Ayun tinawagan kaagad ni daddy yung secretary niya na ihanda yung pera.
Well pagkadating ng pera is pinatakbo ako ng mga kidnapper nila daddy.
Well Im NOt dumb enough para di tumakbo.
Ayum tumakbo ako patungo nila daddy pero akala ko yun na yun pero di pa pala.
While I was running, di ko namalayan na tinututukan na pala ako ng mga kidnapper.
And the next thing I know tumakbo si mommy patungo sa akin
And a loud bang silence the place.
My mom was shoot infront of me. In that time the crowds mess, yung mga polis hinahabol na yung mga kidnapper and I,
I was left dumbfounded, tears rolls in my face napaluhod nalang ako sa nasaksihan ko.
>>END OF FLASHBACK<<
"sorry" sabi niya
"Okay lang pasok ka muna sa bahay" sagot ko,
"Okay lang ba?nag aalangang sagot nya.
"Syempre naman"
"O anak bakit ngayon ka lang"-tanong sa akin ni dad
"Dad wala pa kasi akong nakitang taxi"- sagot ko.
"Sabi ko naman say pasundo kanalang para hindi ka magabihan" sermon sa akin ni dad"oh?sino yang kasama mo?"tanong nya ng makita si Aron
"Ay Dad nga pala si Aron kaibigan ko"pagpapakilala o ni Aron kay Dad
" Good evening ho" sabi ni Aron.
"Ganon din sayo iho"-sabi ni dad
"Siya ang naghatid sa akin"sabi ko kay dad.
"Salamat iho, kung ganon dito ka na muna kumain para mapasalamatan kita sa paghatid mo sa aking anak"- sabi ni dad, as in sana pumayag si Aron.
"Sige po"- sagot ni Aron.
Kyaaahhhh yes!Umupo na kaming tatli habang hinahanda ng mga yaya ang pagkain at nagsimula na kaming kumain.
Pagkatapos naming kumain....
"Sir, Monica salamat nga pala sa pagkain, aalis na po ako"paalam ni Aron sa amin
"Walang anuman iho" sagot ni papa sa kanya
"Sige po uuwi na ako"sabi niya.Inihatid ko siya sa gate namin at nagpaalam sa kanya.
"Sige monika uuwi na ako-"sabi ni Aron.
"Sige ingat!"sagot ko.Kyaaahhhh kinikilig ako hay nako Monika mag hunos dili ka.Pumasok na ako sa bahay.
"uyyy ano yan?"bungad sa akin ni dad
"Ano?"tanong ko sa kanya
" anyare sa ngiti mo? uy umiibig na anak ko" pangungulit sa akin ni dad
"Ano ka ba pa, hindi ako kinikilig"sabi ko.
"Uyy kinikilig"patuloy sa pagbiro sa akin ni dad
"Ewan ko sayo dad"sabi ko sa kanya, nag walk out na ako at dumiretso sa kama.
Hay thank u God
^^^!^!!^^!^!^^!!^^!^^!^!^!^!^!^!^^!!^^!^!^!
Hahahaha..ito..tinulungan ako ng aking besty....😀😀kaya ngayon ay naka pag UD po ako konti lang ang naitype ko kasi pupunta pa kami sa bday ng kaibigan nmin ni besty paran naman magkalaman rin ako ng kunti..hehehe.... Shout out pala nila Chitoge_purplepink at na talagang sumusuporta sa story ko.
YOU ARE READING
AKO AY ISANG NERD
Teen FictionKUNG PARA SAYO AY PARA SAYO! Kahit anong pagpapakahirap ang gawin mo para lang makuha ang isang tao basta hindi para SAYO Wala ring MAGBABAGO Kaya kung ako SAYO! Maghintay ka lang at darating ang araw na may dadating na PANIBAGO Yung taong mamahali...