Louis▶ Niegdyś szkolny kujon, który nie potrafił poradzić sobie z własnym życiem. Teraz sławny piosenkarz mający wszystkich w dupie.
Harry▶ Kiedyś szkolny bad boy, który nie potrafił poradzić sobie ze swoją orientacją. Teraz model najlepszych marek...
Łzy spływały po jego policzkach pokazując, że nie jest tak silny jak myśleli inni. Tak naprawdę był kruchy jak szkło. Byle jaka rysa mogła go rozbić. A teraz czuł jak pęka od środka. Cała prawda wyszła na jaw i całe zło wszystkich lat spadło ponownie na barki Louis'a. Kiedyś myślał, że postąpił dobrze, ale teraz już wie, że to była najgorsza decyzja w jego życiu. Zepsuł wszystko!
Lekka wibracja telefonu wyrwała go z rozmyśleń.
HPinkLove: Wytłumaczy mi o co chodziło?
Nie znikaj teraz!
Człowieku nie rób sobie jaj!
Po prostu się odezwij i wyprowadz mnie z błędu!
Napisz, że nie jesteś Louis'em!
Tommo: Nie będę kłamać
Dłonie Lou trzęsły się tak bardzo, że miał problem z napisaniem tych trzech słów.
HPinkLove: Jaja sobie robisz!
Tommo: Chciałbym
HPinkLove: Mógłbym napisać teraz, że masz mi to udowodnić, ale..
Tommo:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
HPinkLove: Skąd to masz?! To prywatne zdjęcie moje i ..
Tommo: Trzymam nasze zdjęcia
HPinkLove: Nie rozumiem dlaczego i jak..
Tommo: Też nie rozumiem jak trafiliśmy na siebie, ale to może przeznaczenie
HPinkLove: Ty dupku!
Zabije Cię!
Cierpiałem tyle lat!
Kochałem Cię!
A teraz pisz! Chcę wiedzieć wszystko! Chcę wiedzieć co było tak ważne, aby zrujnować mi życie!
Louis odłożył telefon i wziął kilka głębokich oddechów. Musiał się wytłumaczyć. Nie mógł teraz uciec i udawać, że nic się nie stało.
Tommo: Nie wziąłem ani złamanej monety od Twojego ojca. Nie będę udawać, że mi nie proponował pieniędzy, ale ich nie wziąłem. Odmówiłem. Jeśli nie wierzysz to zapytaj swoich przyjaciół, Zayn'a i Liam'a. To oni pożyczyli mi kasę, abym mógł przeżyć, aż znajdę jakąś robotę.
HPinkLove: Dlaczego odszedłeś?
Tommo: Twój tata przyszedł do mnie i powiedział, że dwóch projektantów zerwało z Tobą umowę ze względu na mnie
HPinkLove: I tylko dlatego?!
Tommo: Powiedział, że przeze mnie nic nie osiągniesz i ciągnę Cię tylko na dno i dla Twojego dobra powinienem odejść
HPinkLove: Nie mogłeś przyjść do mnie z tym?!
Tommo: Dobrze wiesz w jakim stanie psychicznym wtedy byłem! Liczyło się do mnie tylko i wyłącznie Twoje dobro! Chciałem dla Ciebie jak najlepiej! I skoro ciągnąłem Cię na dno, to wolałem się usunąć
HPinkLove: Mogliśmy o tym porozmawiać
Tommo: Nie pozwoliłbyś mi odejść
HPinkLove: Bo to nie był powód do odejścia
Tommo: Twoja kariera była najważniejsza
HPinkLove: Sam zrezygnowałem z tych kontraktów, bo nie mogłem zgodzić się na ich warunki!
Tommo: Tobie może to się wszystko teraz wydawać błache, ale ja wtedy nie wiedziałem co mam robić.
HPinkLove: Porozmawiać ze mną
Tommo: Nie powiedziałeś mi co się dzieje! Nie podzieliłeś mi o swoich problemach. Jakbym wiedział, to bym inaczej postąpił
HPinkLove: Nie chciałem Cię martwić
Tommo: No właśnie
Przepraszam Cię, Harry. Przepraszam Cię za wszystko. Nie powinienem uciekać i dać się złamać, ale wtedy inaczej nie umiałem. Nie proszę Cię o wybaczenie, ale chcę, abyś się pogodził z tą sytuacją i zaczął żyć od nowa. Możesz mnie nienawidzić jeśli tak będzie Ci łatwiej, ale nie odwracaj się od rodziny.
HPinkLove: To też moja wina
Tommo: Nie licytujmy się kto zawinił, a kto nie. Po prostu musimy iść swoją drogą.
Gratuluję Ci sukcesu :) Jestem dumny z Ciebie
HPinkLove: Dziękuję. Tobie też się udało. Myślę, że osiągnąłeś dużo więcej niż ja
Tommo: Przezwyciężyłem tylko swoje lęki
HPinkLove: To koniec?
Tommo: Tak. Powodzenia, Harry i dużo szczęścia.
Louis odłożył telefon i odchylił głowę opierając ją o oparcie fotela i pozwolił, aby z jego oczu wypłynęły łzy. To bolało gorzej niż te wszystkie lata bez Harry'ego. Choć teraz rozstali się podając sobie mentalnie dłonie, to Lou przeżywał to bardziej.
- To naprawdę koniec - szatyn przejechał dłońmi po twarzy - Tak bardzo cię kocham, Harry.
