Everything Was A Lie || bts

Hoofdstuk 26

"Dames en heren we zijn er" zei de chauffeur. Iemand stapte uit en hielp mij met uitstappen waarschijnlijk was het Yoongi. "Oke doe je blinddoek maar af" zei hij. "WOWWW PRETPARK" schreeuwde ik hij knikte. "Vind je t leuk" vroeg hij ik knikte. "Mooizo" zei hij en gaf mij een kusje op mijn hoofd.
Time skip~
"Omgg vandaag was zo leuk" zei ik en gaf Yoongi een kus. "Met jou is het altijd leuk" zei hij terug. "Awhhh bedankt" zei ik blozend. "Voor wat" vroeg hij. "Voor vandaag" zei ik. "Ach was niets" zei hij. "Dus je vond onze date niets" zei ik half boos. "Nee het was niet eens een date en ik bedoelde niet niets maar dat het niet zoveel werk was ofzo je snapt me hopelijk wel" zei hij. "Dus je vond het geen date" zei ik boos. "De anderen waren erbij" zei hij. "We waren de hele tijd alleen en het was super romantisch" zei ik boos. "Ik heb je niet eens mee uit gevraagd" zei hij nu boos. "WAAROM MAAK JE NU ZO'N GROOT PROBLEEM" schreeuwde ik zo hard dat iedereen in het pretpark naar ons keek. "JIJ MOET OOK ALTIJD GELIJK HEBBEN" schreeuwde hij boos terug. "KAN JE NIET EFF JE VRIENDIN N KEER GELIJK GEVEN" schreeuwde ik terug. "Dat betwijfel ik" zei hij. "Wat betwijfel je" vroeg ik. "OF JE MN VRIENDIN WEL BENT JE HEBT NOOIT ZO GEDAAN LAATSTE TIJD WIL JE ALTIJD GELIJK HEBBEN" schreeuwde hij boos ik begon te huilen hij kwam dichterbijer om mij te knuffelen maar ik duwde hem weg. "Sarah sorr- zei hij maar ik kapte hem af. "HET IS OVER" schreeuwde ik. "WAT" schreeuwde Namjoon die er nu ook bij stond. "WAT EEN KINDEREN ZIJN JULLIE JULLIE MAKEN EEN KLEINE RUZIE EN DAAROM MAKEN JULLIE HET GELIJK UIT" schreeuwde hij boos ik haalde mn schouders op en zuchtte diep. "Misschien zijn we gewoon niet voor elkaar gemaakt" zei ik en ik liep weg maar Yoongi stopte me door me een backhug te geven hij legde zijn hoofd op mn schouder en keek me aan ik verloste me uit zijn greep en liep door hij zakte door zijn knieën en begon te huilen het was pijnlijk om het aan te horen waardoor mn tranen eruit kwamen ik liep het pretpark uit en belde een taxi en ging naar huis toen ik thuis was zag ik Jin op de bank die was wat eerder weg omdat hij zich niet goed voelde hij zag mij en glimlachte ik glimlachte zwak terug toen hij merkte dat er iets aan de hand was sprong hij van de bank af hij trok mij in een knuffel ik liet al mn tranen los uit eindelijk na minuten zo staan liet hij los en keek me recht aan. "Wat is er gebeurt" vroeg hij. "Yoongi" zei ik hij keek ineens heel boos. "WAT HEEFT DIE EIKEL GEDAAN" schreeuwde hij boos.  "Jin doe niet zo jullie kennen elkaar super lang en super goed je moet niet boos op hem worden vanwege mij"  zei ik en staarde met waterige ogen naar de grond hij zuchtte en ging weer op de bank zitten ik rende gelijk naar mn kamer ik begon heel hard te huilen na het huilen pakte ik mn koffer en pakte mn spullen in daarna liep ik naar mn bureau en begon een brief te schrijven daarna liep ik onopgemerkt naar beneden net toen ik mn schoenen wou aandoen hoorde ik voetstappen ik rende gelijk me mn koffer de gang uit en zette mn koffer in de logeerkamer die op de begane grond zat ik sloot snel de deur. "Wat deed je in de logeerkamer" vroeg Jin die nu voor me stond. "Uhh het was wat stoffig daar dus ik besloot om een beetje op te ruimen" loog ik snel. "Ohh oke ik heb gekookt kom je zo aan tafel" zei hij ik knikte daarna liep hij weg en verdween de keuken in ik pakte snel mijn koffer en liep naar de gang daar deed ik mn schoenen en jas aan daarna liep ik naar buiten ik liep het terrein af en liep richting het parkje waar ik vaak zat als ik alleen wou zijn. Ik liep naar een bankje en zat daar maar te huilen. Het begon langzaam donker te worden ik werd langzaam moe maar ik wou niet in slaap vallen hier dalijk vinden ze me hier en nemen ze me terug naar huis ik stond op en wou weglopen. "En wat doet zo'n mooie meisje hier helemaal alleen in t donker" zei een man die opeens voor me kwam staan.