Anne olmaya hazir olup olmadiginizi hic dusunmemis olsaniz bile icinizdeki canlinin varligini ogrendiginiz ilk günden itibaren hayat sizin hayatiniz degil onun hayatidir artik.
Evliligimizin 1. Yilini doldurali henuz bir hafta olmusken bilmeden dahil etmisiz bu kelebegi hayatimiza.
Regl olmamdan yalnizca iki hafta sonra sanki tekrar olacakmisim gibi baslayan agrim beni uyaran ve heyevanlandiran ilk seydi.
Belki ilgisi bile yoktu ama ben heveslenmistim bile.
Bir sonraki regl donemimi bekleyip gecikme yasamam gerektigi halde dayanamayip evde bir gebelik testi yaptim. Sonuçsa negatifti. Öyle bir sey ki bu duygu insani pesinden tutup surukluyor. Hic anne olmaya heveslenmedigim bir donemde bir ihtimal beni annelik icguduleriyle ele gecirmisti bile. Bir kac gun ancak bekleyebildim. Kan testi yaptirmaliydim. Hastaneye gittigimde hayatim boyunca en cok korktugum sey olan kan aldirmak o anda hic sorun olmayan basit bir seydi. Hayatimda bu kadar heyecanlandigimi hatirlamiyorum.. iki saat suren amansiz derecede gecmeyen dakikalardan sonra sonuc cikti. Elimize bir kagit verildi.
Uzerinde yazan tek seyse 32.5 hcg idi.
Bunun ne demek oldugu hakkinda zerrece fikrimiz yoktu. Bir ilgili bulup sorana kadar ortamdan ikiye ayrildim ancak aldigim cevap hic yetmedi.
Bu pozitif bir aonuc ancak cok dusuk hamilelik diyemeyiz kimseye haber vermeyin ve sevinmeyin. Tamam nemrut kadin nefes almaz ve asla mutlu da olmayiz.
Aldigim sonuc pozitif bir sonuc demesiyle gokyuzune firlayip sevinmeyin demesiyle yere cakilmam olmustu. Bir kac gun beklemeliydim.. bekledimm nefes bile almadan yutkunmadan. 3 gunun sonunda tekrar gittigimde yeniden kan verdim ve beklemeye basladim bu kez iki saat dort saat oldu bir turlu sonuc cikmadi sonunda bana cihazin bozuldugunu ne zaman cikacagini bilmediklerini soylediler. Gittim oradan ama aklim orada kaldi defalarca aradiktan sonra ulastim sonuc 867.3 du . Aman tanrim HAMILEYIM.......
